کتاب جوشکاری عنوانی از یک کتاب الکترونیکی است که توسط یکی از مبلغان دانشگاهی درباره ازدواج عاقلانه آسان و به هنگام نوشته‌شده است.

صفحات: 1· 2

شاید شما هم امروز دلت برای زیارت حرم ثامن الحجج حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) همانند كبوتر‌های حرمش به پرواز درآمده باشد.

خبر اینکه زائران آستان امام هشتم (ع) می‌توانند، با شماره 05132003344 تماس گرفته و پس از عرض سلام به این امام همام به طور تلفنی زائر حرم ایشان شوند.

قابل توجه است كه زائرانی كه در خارج از كشور قصد تماس با شماره مذكور را دارند از كد 0098 ـ كد كشور ایران ـ برای شماره‌گیری استفاده كنند

اگر یادتان ماند و باران گرفت دعایی به حال بیابان كنید؛ التماس دعا.

چرا وقتی در قرآن کریم می‌فرماید: «برای زنان بهتر است خود را از نامحرمان بپوشانند»، در کشور ما حجاب اجباری است؟

آیه‌ای منطبق با معنایی که در سؤال اشاره شده یافت نشد، اگر منظور آیه‌ی خاصی است باید نشانی آن بیان گردد. اما لازم است به نکات ذیل توجه شود:

الف – از جمله آیاتی که به صورت مشخص بر حجاب بانوان تأکید دارد، دو آیه‌ی ذیل است:

«يا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِأَزواجِكَ وَ بَناتِكَ وَ نِساءِ الْمُؤمِنينَ يُدنينَ عَلَيهِنَّ مِن جَلاَبِيبِهِنَّ ذلِكَ أَدنى‏ أَن يُعرَفنَ فَلا يُؤذَينَ وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحيماً» (الاحزاب - 59)

ترجمه: اى پيامبر! به همسرانت، و دخترانت و زنان مؤمنين، بگو تا جلباب (حجاب، مقنعه، چادر) خود را پيش بكشند، این به شناخته شدن (به مسلمانی و عفت) و ممانعت از آزار و اذیت نزدیک‌تر است و خداوند همواره آمرزنده و رحیم است.

«وَ قُل لِلمُؤمِناتِ يَغضُضنَ مِن أَبصارِهِنَّ وَ يَحفَظنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنها وَ ليَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبدينَ

زينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ أَو آبائِهِنَّ أَو آباءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبنائِهِنَّ أَو أَبناءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخوانِهِنَّ أَو بَني‏ إِخوانِهِنَّ أَو بَني‏ أَخَواتِهِنَّ أَو نِسائِهِنَّ أَو ما

مَلَكَت أَيمانُهُنَّ أَوِ التَّابِعينَ غَيرِ أُولِي الإِربَةِ مِنَ الرِّجالِ أَوِ الطِّفلِ الَّذينَ لَم يَظهَرُوا عَلى‏ عَوراتِ النِّساءِ وَ لا يَضْرِبنَ بِأَرجُلِهِنَّ لِيُعلَمَ ما يُخفينَ

مِن زينَتِهِنَّ وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَميعاً أَيُّهَا المُؤمِنُونَ لَعَلَّكُم تُفلِحُون‏» (النور – 31)

ترجمه: و به زنان با ايمان بگو چشم از نگاه به مردان اجنبى فرو بندند و فرج‌هاى خويش را حفظ كنند و زينت‌های خويش را جز آن چه آشكار است آشكار نسازند و بايد كه روپوش‏هايشان را به گريبان‏ها كنند و زينت خويش را نمايان نكنند مگر براى شوهرانشان، يا پدران و يا پدر شوهران يا پسران و يا پسر شوهران و يا برادران و يا خواهرزادگان و يا برادرزادگان و يا زنان و يا آن چه مالك آن شده‏اند يا افراد سفيه كه تمايلى به زن ندارند و يا كودكانى كه از اسرار زنان خبر ندارند، و مبادا پاى خويش را به زمين بكوبند تا آن چه از زينتشان كه پنهان است ظاهر شود اى گروه مؤمنان همگى به سوى خدا توبه بريد شايد رستگار شويد.

صفحات: 1· 2

در اسلام به بحث امامت و ولایت توجه ای اساسی شده است و از آن به عنوان یکی از اصول دین یاد می شود که منزلت هر موجودی و قبولی کلیه اعمال فرد مسلمان در گرو میزان ولایت پذیری او است. ولایت مداری و بصیرت دو مقوله مهم در مجموعه ی روند تکاملی انسان است و اقتضای بصیرت ولایت مداری است .ولایت بذات از آن خداوند کریم است اما به اذن الهی معصومین(ع) نیز از این ولایت برخوردارند. در آیه 59 سوره نسايا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَطيعُوا اللَّهَ وَ أَطيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ في‏ شَيْ‏ءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ ذلِكَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْويلاً خداوند به اطاعت از اولی الامر دستور داده است.
ولایت مداری نیز همچون دیگر مباحث اعتقادی از مباحث مهمی است که زنان نیز در طول تاریخ همپای مردان در آن نقش آفرین بوده اند که به طور نمونه می توان به شخصیت ولایت مدارحضرت معصومه (س) اشاره نمود که به تاسی از جده گرامیشان حضرت فاطمه(سلام الله علیها) و حضرت زینب(س) در دفاع از ولایت با هجرتی آگاهانه و از روی بصیرت توانستند در این زمینه نقش آفرینی کرده وبه عنوان الگویی شایسته برای زنان شیعه مطرح گردند. برجستگی ها و ویژگی های حضرت معصومه(س) دو محور است که آن همسنگری با ولایت و ولایت مداری ایشان به معنای واقعی بوده است.در زمان خلافت هارون و مأمون، که ترجمه آثار علمی بیگانگان به اوج خود رسید؛ و مأمون می خواست دکانی در برابر مکتب علمی اهل بیت(ع) که در میدان علم و دانش در اوج شهرت بودند- باز کند و بدین وسیله، مشتریان آن مکتب را کم کند و از فروغ آن بکاهد. امام رضا(ع) در این شرایط، انقلاب فکری عمیقی ایجاد کرد و جامعه را از سقوط در گرداب خطرناک انحراف و التقاط رهایی بخشید. همچنین پرده از روی احادیث جعلی- که به منظور لکه دار نمودن شخصیت ائمه(ع) در جامعه رواج یافته بود برداشت و فضایل و مناقب اهل بیت(ع) را آشکار کرد.
حضرت معصومه(س) نیز امام رضا(ع) را همراهی می نمود و با برقراری جلسات علمی که سلسله سند و محتوای احادیث آن حضرت گویای چنین مجالسی است، از حریم امامت و ولایت دفاع می کرد. حضرت رضا(ع) به دعوت مأمون عباسی، از مدینه عازم خراسان شد. یک سال از هجرت امام رضا(ع) می گذشت. حضرت معصومه(س) در فراق برادر، بی تاب بود. امام رضا(ع) نامه ای به خواهر خویش نوشت و از او خواست نزد او بیاید. از این رو، آن بزرگوار آماده سفر گردید. زمان آن رسیده بود که فاطمه معصومه(س) فریاد غربت و حقانیت علی بن موسی الرضا(ع) را در فضایی بین سرزمین حجاز تا طوس طنین انداز کند و خود را برای جان سپاری در راه دفاع از ولایت آماده نماید. آن حضرت مشتاقانه رنج سفر را به جان خرید و قدم در این راه طولانی نهاد. در این سفر، بیش از هزار علوی در التزام آن بانوی بزرگ اسلامی بودند. حضرت معصومه(س) عالمانه به حمایت از ولایت پرداخت و حیات و زندگی خود و دفاع از ولایت را در این دید که در کنار امامت و ولایت قرار گیرد؛ بنابراین از مدینه به قصد مرو حرکت کرد و در مسیر حرکت توطئه دشمنان را برملا کرد. این بانوی بزرگوار با بصیرت توانست امام زمان خود را بشناسد و به منظور حمایت از ولایت هجرت و جان خود را نثار کرد. حضرت معصومه(س) با این حرکت فقط از امام رضا(ع) دفاع نکرد بلکه از مقام ولایت که تجلی بخش نماد خدا پرستی و دین است دفاع کردند و درس ولایت مداری را به ما آموزش دادند.
حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) حق ولایت‌مداری را در دوران خود ادا کرد و همانگونه که حضرت زهرا (سلام الله علیها) با استدلال‌های متین و استوار، حقانیت ولایت حضرت علی (سلام الله علیه) را تبیین می‌کرد، حضرت معصومه (سلام الله علیها) نیز همانند ایشان بود و روایاتی که از آن حضرت نقل شده اغلب درباره امامت و ولایت علی ابن ابی طالب(سلام الله علیه) است که با اثبات این ولایت، ولایت دیگر امامان معصوم(صلوات الله علیهم) نیز ثابت می‌شود.آنجا که حضرت معصومه(س) از زبان خانم فاطمه زهرا(س) نقل نموده است که فرمود: «انسیتم قول رسول اللّه یوم غدیر خمّ من کنت مولاه فعلیٌ مولاه؛[الغدیر، ج 1، ص 197 ؛ اعلام النساء المؤمنات، ص 578.] آیا سخن رسول خدا در روز غدیر را فراموش کردید که فرمود: هر که من مولای اویم علی مولای اوست.»
ظلم ستیزی و مقابله با طاغوت زمان خود، هجرت از مدینه به سوی طوس برای بندگی خداوند، ولایت مداری و بصیرت حضرت فاطمه معصومه می تواند برای ما انسان ها بهترین الگو باشد

حضرت آیت الله مكارم شیرازی می‌فرمود: «بعد از فروپاشی شوروی و آزاد شدن جمهوری‌های مسلمان نشین، مردم شیعه نخجوان تقاضا كردند كه عده‌ای از جوانان خود را به حوزه علمیه قم بفرستند تا برای تبلیغ در آن منطقه تربیت شوند.
مقدمات كار فراهم شد و استقبال عجیبی از این امر به عمل آمد. از بین سیصد نفر داوطلب، پنجاه نفری كه معدل بالایی داشتند و جامع‌ترین آن‌ها بودند برای اعزام به حوزه علمیه انتخاب شدند. در این میان جوانی كه با داشتن معدل بالا، به سبب اشكالی كه در یكی از چشمانش وجود داشت، انتخاب نشده بود، با اصرار فراوان پدر ایشان، مسؤول مربوطه ناچار از قبول ایشان شد. ولی هنگام فیلمبرداری از مراسم بدرقه از كاروان علمی، مسؤول فیلمبرداری دوربین را روی چشم معیوب این جوان متمركز كرده و تصویر برجسته‌ای از آن را به نمایش می‌گذارد. جوان با دیدن این منظره بسیار ناراحت و دل شكسته می‌شود. وقتی كاروان به قم رسید و در مدرسه مربوطه ساكن شدند، این جوان به حرم مشرف شده و با اخلاص تمام متوسل به حضرت می‌شود و در همان حال خوابش می‌برد. در خواب عوالمی را مشاهده كرده و بعد از بیداری می‌بیند چشمش سالم و بی عیب است.
او بعد از شفا گرفتن به مدرسه بر می‌گردد. دوستان او با مشاهده این كرامت و امر معجزه آسا، دسته جمعی به حرم حضرت معصومه علیها السلام مشرف شده و ساعت‌ها مشغول دعا و توسل می‌شوند. وقتی این خبر به نخجوان می‌رسد، آن‌ها مصرانه خواهان این می‌شوند كه این جوان بعد از شفا یافتن و سلامتی چشمش به آن جا برگردد كه باعث بیداری و هدایت دیگران و استحكام عقیده مسلمین گردد.»

فروغی از كوثر، ص 57.

خداوند خطاب به حضرت شعيب(ع) فرمود: صد هزار نفر از قومت را عذاب مى كنم! شصت هزار از بى گناهان و چهل هزار از گناهكاران! چون گناهكاران هرچه كردند, آن ها بى تفاوت گذشتند و نهى از منكر نكردند.(1)
لذا نهى از منكر يك وظيفه همگانى است; همان گونه كه در فقه ما درجاى خود ثابت است. و اين وظيفه نسبت به ((منكرات رسانه اى)) بسيار سنگين تر و حساس تر است. چون فراورده هاى رسانه اى, غذاى روح و قلب مردم است, و اگر فاسد باشد, روح اجتماع را مسموم مى كند. كه اين به مراتب از مسموميت جسمى خطرناك تر و كشنده تر است. اگر آلودگى هوا آلودگى آب و آلودگى صوتى خطرناك است, آلودگى رسانه اى (منكرات رسانه اى) فاجعه آفرين است!

در اين ميان به نظر مى رسد كه رسانه هاى مكتوب نقش گسترده ترى داشته و دارند.  و آن قدر مهم است كه خداوند حكيم به آن سوگند ياد كرده است. (ن و القلم و ما يسطرون)(2); سوگند به قلم و آنچه مى نويسند.
قلم مى تواند انسان را هدايت كند آنچنان كه جاودان سعادتمند شود و نيز مى تواند براى ابد انسان را به قعر دوزخ افكند.
قلم مسموم از هر مار سمى خطرناك تر است.

در حديثى از رسول اكرم(ص) آمده است: ((يوتى بصاحب القلم يوم القيامه فى تابوت من نار يقفل عليه بإقفال من النار! فينظر قلمه فيما اجراه فان كان اجراه فى طاعه الله و رضوانه فك عنه التابوت و ان كان اجراه فى معصيه الله ـ هوى فى التابوت سبعين خريفا…!))(3)
((روز قيامت صاحب قلم آورده مى شود همراه با تابوتى از آتش كه برآن قفل هاى آتشين است! پس نگاه مى شود به قلمش كه در چه مسيرى جارى شده است, اگر در طاعت خداوند جارى شده, تابوت آتش از او جدا و دور مى شود; اما اگر قلمش در مسير معصيت خدا جارى شده, پس درون آن تابوت به قعر جهنم افكنده مى شود!!))
و اين روايتى است واقعا تكان دهنده و هشدار دهنده براى اهل قلم!
و لغزشهاى قلم يعنى ((منكرات قلم)) كه يكى از انواع ((منكرات رسانه اى)) مى باشد, بسيار است و آن قدر ظريف و دقيق و گاه به ظاهر ناپيداست كه چه بسا خود صاحب قلم از آن غافل باشد.

اما آنچه من مى خواهم بگويم, ((كوچكهاست)) كوچك هايى كه به عنوان ((منكرات رسانه اى)) تنها به دقت و تذكرى نياز دارد. اما ((كوچكهاى بزرگ)) كه دشمنان آگاه و دوستان ناآگاه آب به آسياب دشمن مى ريزند تا چرخ آن سريع تر بچرخد و نان كامروايى دشمن سريع تر آماده شود!! و اين كوچك هاى بزرگ و منكرات نوشتارى و تصويرى در زير شاخ و برگ شجره خبيثه آن تهاجم هاى بزرگ, خود را پنهان كرده و در استتار كامل و به ظاهر از نظرها دور است. و در لابلاى اين هياهوها و جنجال هاى بزرگ به آسانى رشد مى كند و ريشه محكم كرده و ناگهان سربرآورده و چون خطرى بزرگ جامعه را تهديد مى كند و نمونه هاى زياد دارد. يك تصوير نامناسب, يك تبليغ, يك تشويق, يك تعريض و يك تحريك, گاه چنان ضربه اى به آرمان هاى مقدس مى زند كه ويرانگر است.
بى شك يكى از شريف ترين فضائل اخلاقى انسانها در تمام جوامع خصوصا در مكتب اسلامى شيعى ((حيا)) و ((عفت)) عمومى است.
بهتر بگويم يكى از زيباترين معروف ها كه امر به آن ارزش حياتى دارد, حيا و عفت است كه در مقابل آن, بى بندوبارى عمومى يعنى بى عفتى است.

آرى, حفظ عفت, چه عفت جنسى و چه عفت اقتصادى, خود افضل عبادات است و عفت عمومى چون سدى آهنين جلو تمام منكرات اخلاقى جامعه را گرفته و مانع از نشر آن مى شود. اما اگر خداى ناكرده اين سد و اين حرمت عفت عمومى شكسته شود, سيلى خروشان از رذائل اخلاقى طغيان مى كند و تمام فضائل جامعه را با خود به باتلاق رذائل مى ريزد. و متإسفانه چنين خطرى توسط برخى رسانه ها و منكرات رسانه اى جوامع را تهديد مى كند. بعضى مطبوعات با قلم و يا تصويرهاى نامناسب و برخى برنامه هاى سيما دقيقا در جهت شكستن سد حرمتهاى عمومى و عفت عمومى گام برمى دارند. بى پروا بگويم تيشه برريشه حرمتها و حيا و عفت عمومى مى زنند! گرچه اين تيشه را رسانه هاى تصويرى محكم تر هم مى زنند!! اما آن مقوله بحث جديدى را مى طلبد.
از دير زمان تاريخ, در جوامع بى بندوبار غربى ازجنس مخالف خصوصا از زنها براى رسيدن به تمام مقاصد سوء خود استفاده مى كردند. حتى براى تبليغ پست ترين كالاى مصرفى خود, مثل داروى نظافت هم!! و اين شگرد پليد به جوامع اسلامى هم سرايت كرد. و تا قبل از پيروزى انقلاب شكوهمند اسلامى خود شاهد آن بوديم كه…!

باز هم سوء استفاده از تصاوير تحريك آميز جنس مخالف شروع شد.
بله, اول از كوچكها شروع كردند. سير پيشرفت مجله ها را كه در چند سال اخير تماشا كرديم, نخست از صورتهاى تزيين شده ((دختربچه هاى خردسال)) شروع كردند! بله, تصويرى بسيار زيبا و چهره اى دوست داشتنى از يك كودك خردسال!!
از يك دختر بچه! با آرايشى تمام؟! اما براى دلهاى بى تاب جوانان, دلربا و تماشايى! رفته رفته چهره هايى زيباتر و زيباتر و با آرايش هاى غليظتر و بزرگتر, آن هم پشت مجله ها, گاه نيمه پوشيده و نيمه عريان و كم كم…! تاحالا كه پوسترهاى آنچنانى از دخترك هاى آنچنانى در معرض فروش و دست به دست بين جوانان و…!
اين ها نمونه اى از منكرات رسانه اى است و اين است آن ((كوچك هاى بزرگ)) و حالا جوانان چه مى كنند؟! با اين چهره هاى تمام آراسته گرچه نه عريان, اما دلربا و فتان!
بگذريم از تصاوير اندام لخت كشتى گيران و ديگر ورزشكاران كافر و مسلمان كه جداگانه بايد به آن پرداخت. اين ها منكراتى است كه خواسته يا ناخواسته جوانان را به بى عفتى عمومى مى كشاند و سد محكم حرمتها را فرو مى ريزد. همه هشيار باشيم كه در شرايط كنونى بلوغ زودرس يك فاجعه بزرگ اجتماعى, اخلاقى است.

منابع:

1-تفسير معين.
2 ـ سوره قلم, آيه 1.
3ـ  ميزان الحكمه, ج 8, باب قلم.

وقتي سخن از «آفات زبان» است، در شرايط امروزي ديگر زبان به معناي آن تکّه گوشتي که در کام انسان است و کلماتي از آن خارج مي‌شود و گوش مخاطب آن را مي‌شنود، نيست.
هم زبان توسعه يافته، هم مخاطبان گسترده‌تر شده‌اند و هم آفت‌ها به تناسب تحوّل در زبان و تنوع در مخاطب و تغيير در شيوه اطلاع رساني، دگرگون شده است.
امروز، کساني حرف خودشان را از طريق راديو و تلويزيون و سوار بر امواج صوتي و تصويري به گوش و چشم ديگران مي‌رسانند.
کساني با استفاده از ابزار چاپ و نشر و تکنولوژي پيشرفته مطبوعات، با مخاطبان رابطه برقرار مي‌کنند.
زبان عدّه‌اي در عصر حاضر، فيلم و تئاتر و نمايشنامه و قالب‌هاي هنري است.
افرادي هم پيام خودشان را از دريچه چشم دوربين و در قاب عکس بيان مي‌کنند.
عده‌اي هم از راه نقاشي، طرّاحي، کاريکاتور، گرافيک ، حرف مي‌زنند و مقصود خود را مي‌رسانند.
زبان عده‌اي هم سايت‌ها، وبلاگ‌ها، اينترنت، ايميل، پيامک، بلوتوث، فاکس و … است.
اگر صدق و کذبي در کار است ، در اين قالب‌ها هم وجود دارد و اگر تعظيم و تحقيري پيش مي‌آيد، با اين ابزار هم صورت مي‌گيرد و اگر زبان، آفاتي دارد، در گستره همه عناصر و ابزار و قالب‌هاي بياني که امروز رايج است، قابل بررسي است و اگر مثلاً دروغ، يک آفت بزرگ زبان است، عکس دروغ، خبر دروغ، تحليل غلط، کاريکاتور موهن، نقاشي اهانت‌آميز، فيلم بد، سايت‌هاي غير واقعي و مستعار و … هم مشمول آن زشتي و نکوهيدگي قرار مي‌گيرند.
به تناسب اين موضوع، اندکي از «آفات زبان» به عنوان رسانه‌اي که در اختيار همه است، بحث مي‌کنيم.

شناخت «آفات زبان» براي مصونيت از آن‌ها و حفظ جامعه از عوارض سوء «گفته‌ها» و «نوشته‌ها» ضروري است و نه تنها يک بحث اخلاقي، بلکه موضوعي اجتماعي به شمار مي‌رود.
يکي از منابعي که به طور مبسوط به اين مهم پرداخته و آن را از بعد اخلاقي مورد توجه قرار داده است، کتاب نفيس «محجّة البيضاء» از فيض کاشاني است. در اين کتاب، حدود 90 صفحه پيرامون اين مطلب بحث کرده و از نگاه آيات و روايات و منابع اخلاقي و گفتار بزرگان اخلاق و عرفان، به آن پرداخته است و بيست آفت را براي زبان برشمرده است.[1]
آفت زبان از ديد «فيض کاشاني» اين است:
1. آفت سخن گفتن در آنچه به انسان مربوط نمي شود.
2. آفات حرف‌هاي اضافه و غير لازم.
3. آفت پرداختن به مباحث باطل و نادرست.
4. آفت جدال و مراء.
5. آفت خصومت و دشمني.
6. آفت تکلّف و تصنّع در سخن گفتن.
7. آفت فحش و ناسزاگويي و بددهني.
8. آفت لعن حيوان و جماد و انسان.
9. آفت غنا و آوازه‌خواني و شعرهاي بيهوده و غنايي.
10. آفت مزاح و شوخي‌هاي بي‌ثمر.
11. آفت افشاي راز و پرده‌دري.
12. آفت مسخره‌کردن و استهزا.
13. آفت وعده‌هاي دروغ و بي‌اساس.
14. آفت سخن و قسم دروغ.
15. آفت غيبت.
16. آفت سخن چيني و نمّامي.
17. آفت سخن افراد دوچهره و نفاق پيشه.
18. آفت ستايشگري و تملّق و چاپلوسي.
19. آفت غفلت از خطاهاي ريز در لابه لاي کلام.
20. آفت سؤال عوام از صفات و کلام الهي.

1 . محجّة البيضاء، فيض کاشاني، ج5، ص190 تا 288، چاپ انتشارات اسلامي، جامعه مدرسين.

در حکایتی از حاج محمد اسماعیل دولابی نیز نقل شده است که:

می‌گویند پسری در خانه خیلی شلوغ‌کاری کرده بود.
همه‌ی اوضاع را به هم ریخته بود.
وقتی پدر وارد شد، مادر شکایت او را به پدرش کرد.
پدر که خستگی و ناراحتی بیرون را هم داشت، شلاق را برداشت.
پسر دید امروز اوضاع خیلی بی‌ریخت است، همه‌ی درها هم بسته است، وقتی پدر شلاق را بالا برد، پسر دید کجا فرار کند؟ راه فراری ندارد! خودش را به سینه‌ی پدر چسباند.
شلاق هم در دست پدر شل شد و افتاد.
شما هم هر وقت دیدید اوضاع بی‌ریخت است به سوی خدا فرار کنید.
«ففِرُّوا إلی الله»
هر کجا متوحش شدید راه فرار به سوی خداست.

وعلامه طباطبایی(ره) هم در این زمینه می فرمایند:
مراد از فرار كردن به سوى خدا، انقطاع به سوى او است به دست برداشتن از كفر، و گريزان بودن از عقابى كه كفر به دنبال دارد، و متوسل شدن به ايمان به خداى تعالى به تنهايى، و اينكه او را يگانه معبودى بى شريك براى خود بگيرند.
ترجمه الميزان، ج‏۱۸، ص: ۵۷۴

اگر در دانشگاه جامعه دانشجوی خوبی باشیم

پایان نامه ما را مردم بدون دفاعیه هم امضا می کنند.

امام جعفر صادق علیه‌السلام در سخنی حکیمانه سه عمل را از جمله سخت‌ترین واجبات خداوند عنوان فرموده‌اند.

ضمن سپاس از تلاش‌هايي که تا کنون از سوي رسانه‌ها در خصوص حجاب و عفاف انجام پذيرفته است، اما به نظر مي‌رسد براي ترويج آن بايد گام‌هاي بيشتري برداشته مي‌شد که به عللي از انجام آن بازمانده‌اند و اين، خود نيازمند آسيب‌شناسي جدي و دقيق است

1. يکي از مهم‌ترين آسيب‌ها و مشکلات اين است که در ساختار مديريتي رسانه‌ها، همه چيز بخش‌بندي شده و بخش معارف ديني يا مناسبت‌هاي ديني در عرض و کنار بخش‌ها و گروه‌هاي ديگر قرار دارد، به ويژه در رسانه ملي؛ در حالي که ديدگاه ديني بايد بر تمام بخش‌هاي رسانه ديداري، شنيداري و نوشتاري، حاکم باشد. رسانه نخست بايد تلقي درستي از دين و مفاهيم ديني داشته باشد تا بتواند مثلاً حجاب را که بخشي از دين است، به شيوه‌هاي مختلف و به شکل شايسته براي مردم تبيين کند.
بنابراين جداسازي برنامه‌‌هاي ديني و معارفي از ساير برنامه‌هاي جذاب و سرگرم‌کننده، آسيب جدّي در رسانه است. به عنوان مثال، رسانه ملي با تأسيس شبکه قرآن يا راديو معارف، گويا به تعهد ديني خود عمل کرده است.گر چه اين امر در جاي خود ارزشمند و قابل تقدير است، ولي باعث شده است که در شبکه‌هاي ديگر به مباحث معرفتي کمتر توجه شود.
2. سطحي‌نگري و بسنده کردن به مطالب صرف علمي و خشک و سهم ناچيز هنر و ادبيات، باعث مي‌شود که القاي معارف بدون جذابيت لازم صورت گيرد. از اين رو، بخش عمده‌اي از برنامه‌هاي رسانه‌ها براي سطح تحصيل کرده جامعه قابل استفاده است؛ در حالي که عمده کساني که حجاب را رعايت نمي‌کنند، حاضر به تحقيق و تعقل درباره اين موضوع نيستند و بيشتر بايد غيرمستقيم مورد خطاب قرار گيرند. و يا در برنامه‌ها، نوعي سطح‌نگري و ساده‌انگاري وجود دارد.
3. يکي ديگر از اشکالات مهم و عمده رسانه‌ها در زمينه حجاب، ضعف برنامه‌ريزي دقيق و هماهنگ و عدم اهتمام جدي به ترويج فرهنگ عفاف و پوشش اسلامي است. در يک کلام انسان نمي‌تواند مسئله حجاب را به عنوان جريان فرهنگي در رسانه‌ها پي‌گيري کند. هر چه هست، کار مقطعي است که به مناسبت‌هايي مثل ماه رمضان، تابستان و …. آن هم بسيار سطحي مطرح مي‌شود. بديهي است فرهنگ سازي يک ارزش و هنجار ديني يا اجتماعي، نياز به برنامه مدوّن و جريان‌سازي مناسب دارد، والاّ ممکن است نه تنها تأثيرگذار نباشد، بلکه موجب دلسردي و دلزدگي شود.

صفحات: 1· 2· 3