راه جدید برای رسیدن به طهارت

یک راه طهارت ورود به حصن حصین است. شما باید در جایگاه طهارت وارد شوید تا طاهر شوید. این مثال را عرض کنم گاهی شما از بازار و پاساژ عطّارها و عطرفروش‌ها رد می‌شوید. شما عطری نزدید امّا وقتی از این بازار بیرون می‌روید، چون در آن فضا همه عطرفروش بودند، اصلاً بدن شما بوی عطر می‌گیرد. فضا، فضای عطر است. یا وقتی دو سه ساعت در ماشینی هستی، از قم به تهران می‌آیی یا جای دیگری می‌روی، بغل سیگاری نشستی، بعد که به منزل می‌ری، لباستان بوی سیگار می‌دهد. همسرتان می‌گوید: سیگار کشیدی؟ می‌گویی: من که سیگاری نیستم! پس چرا بوی سیگار می‌دهی؟! چون اثر دارد.

طهارت هم به وجود نمی‌آید إلّا به این که انسان با طاهرین عالم بنشیند، با حضرات معصومین. خدا گواه است همین روضه‌ها، همین مباحث، همین ورود به مهدیه، همین نماز، همین پا مباحث نشستن، همین که انسان یک ساعتش را در خانه امام زمان می‌گذراند، یکی دو ساعت در مسجد بنشیند، این‌ها حصن است. امّا اگر خدای ناکرده آرام آرام پای انسان از مجالس قطع شد و آرام آرام دیگر در مجالس نبود، یک موقعی پشت سرش نگاه می‌کند، چون آرام آرام جلو می‌رود، می‌بیند: عجب! یک موقعی چه بودم امّا حالا می‌بیند مثلاً حتّی خدای ناکرده همسرش طور دیگری لباس می‌پوشد. حدّاقل دخترش طور دیگری شده. فاصله گرفته است دیگر. لذا این مقام‌ها، مقام‌های طهارت است و این‌ها را باید داشته باشیم.

یک مورد آن هم روضه است. روضه قلب را جلا می‌دهد. کسی که نمی‌فهمد می‌گوید: آقا همه‌اش که روضه! آقاجان! صورت ظاهرش روضه است امّا حقیقتش پناه بردن به حضرات معصومین است.
از جمله کسی که خدا خیلی دوستش دارد، ابی‌عبدالله (علیه الصّلوة و السّلام)! پروردگار عالمی که تربت ابی‌عبدالله را مایه شفا قرار داد که حضرت صادق القول و الفعل، امام جعفر صادق (علیه الصّلوة و السّلام) فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ تُرْبَةَ الْحُسَیْنِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ» . خاک، خاک است. اتّفاقاً می‌گویند خاک نخورید امّا تربت ابی‌عبدالله «شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ» است. این توسّل‌ها، حصن حصین است. لذا سلام کوتاهی بدهیم که مجلس ما نمکین شود و بتوانیم در این حصن حصین باشیم. «السلام علیک یا ابا عبدالله …»

منبع: بخشی از تفسیر آیات 30 تا 34 سوره بقره توسط آیت‌الله قرهی