ارسال سرباز فرهنگی از طریق امواج

ما سواران کشتی های قاره پیمای شیک و شکیل نیستیم در واقع ما در اقیانوس جهانی شدن نقش کنده های سرگردانی را بازی می کنیم که باید مواظب باشیم با کشتی های قاره پیما برخورد نکنیم و اوت نشویم سیاستمداران بر این عقیده تاکید دارند که؛ ما می توانیم با فرستادن سرباز فرهنگی و ارسال آن از طریق امواج، سرزمین های مختلف را به تسخیر خود درآوریم چرا با صرف هزینه های هنگفت و از بین بردن وجهه اجتماعی خود جنگ ابزاری به راه اندازیم؟

امروزه در جهان دو گفتمان به عنوان دینی و غربی در تقابل و ستیز با هم قرار دارند در این میان، آن گفتمانی می تواند پیروز شود که به سلاح قدرت مجهز باشد، یکی از گلوله های این سلاح به کارگیری رسانه است. ماهواره نیز مانند کتاب، روزنامه، مجله، تلویزیون و اینترنت یک رسانه جمعی و گروهی است، برای بهره جویی یا عدم استفاده از رسانه های جمعی نمی توان مانیفست و بیانیه صادر کرد، بهره گیری از رسانه فراتر از لق لقه های زبانی است.

نقطه خروجی برنامه های ماهواره خانواده است از این رو این پدیده بیشترین آسیب را به خانواده و زن وارد می کند. بدحجابی و بی حجابی، تزلزل بنیان خانواده، کاهش جمعیت و افزایش طلاق از مهم ترین آسیب های وجود ماهواره در خانواده ها است و اگر زنان متقاعد شوند ماهواره پدیده ای نامناسب است حل آن راحت تر خواهد بود. زنان می توانند با سرانگشت خود، مسئله ماهواره را حل کنند.آگاهی مهم ترین سد در برابر عملکرد رسانه ها است و در این میان یک تقابل اساسی و جهانی وجود دارد اگر خودتان را از رسانه محروم کنید مصون نخواهید بود.

باید از تهدیدهای ماهواره به عنوان فرصت استفاده کرد، می توانیم با بکار گیری تکنولوژی های غربی و اعمال مهندسی معکوس از این ابزار به نفع خودمان استفاده کنیم. و برای آنکه در حصار رسانه قرار نگیرید باید ابزار مهم فرهنگی خود را دو دستی چسبید و از آن به عنوان اسلحه استفاده کنید، مقابله این نیست که درب ها را ببندیم از سوی دیگر به این معنا نیست که یک بفرمای اساسی به دشمنانمان بدهیم و بگوییم بیایید مدیریت فکری ما را در دست بگیرید.مدیران باید تلاش کنند با افزایش عقل همگانی، بصیرت و ایجاد آگاهی، جوانان را از ماهواره بگیرند نه ماهواره را از جوان.اگر جوان ایرانی دارای کار و جایاه اجتماعی باشد هیچگاه شبکه های مبتذل اجتماعی و یا اعتیاد را در شان خود نمی بیند و از آنان فاصله می گیرد.

گزیده سخنان آقای فلاحی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد ایلام