اگر مردم آنقدری كه برای نجس و پاكی وسواس دارند كمی هم به حق الناس اهمیت می دادند، مشكلاتشان كم می شد. در حالی كه اسلام ، طهارت و نجاست را آسان گرفته و مردم بر خود سخت می گیرند ؛ اما به حق الناس ، بسیار اهمیت داده ، ولی مردم آنها را ساده می گیرند.

معمولا مردم گمان می کنند حق الناس فقط از دیوار مردم بالا رفتن یا دست در جیب مردم کردن است، غافل از آنکه حق الناس بسیار ریز است مانند:

1-ماشینش را جایی پارک می کند که مزاحمت برای مردم است.

2-جلوی ماشینها میپیچد.

3-بدون دلیل بوق می زند.

4-دزدگیر ماشینش را شبها حالتی می گزارد که اگر پرنده ای هم روی آن نشست صدا کند.

5-پول کالا را به بیشتر رند می کند مثلا شده هزار و نهصد تومان می گوید دو هزار تومان.

6-عابر پیاده از چراغ قرمز می گذرد.

صفحات: 1· 2

خداوندا …

گره های ناگوار، با تو باز می شوند؛ شدت سختی ها، با تو می شکند؛ آنان که دنبال رهایی می گردند، به تو التماس می کنند.

از قدرتت، سختی های زندگی، حساب می برند؛ به لطفت، علت ها و اسباب، فراهم می شوند؛ با توانایی ات، سرنوشت، جاری می شود؛ و با اراده ات، وسایل آماده می شوند.

وقتی که می خواهی، بی آن که چیزی بگویی، اسباب، فرمان می برند؛ و وقتی نمی خواهی، بی آن که چیزی بگویی، اسباب، از کار می ایستند.

وقت دشواری ها، آن که صدایش می کنند، تویی و وقت گرفتاری ها، آن که دنبال پناهش می گردند، تویی. برای من اتفاقی افتاده که زیر سنگینی اش شکسته ام؛

گرفتاری ای آمده که تحملش را ندارم. آن چه تو فرستاده ای، کس دیگری برنمی گرداند. آن چه تو آورده ای، کس دیگری نمی برد.

دری را که تو بسته ای، کس دیگری باز نمی کند و دری را که باز کرده ای، کسی نمی بندد.

پس خودت درِ رهایی را به رویم باز کن. به توانایی ات، این هیبت غم را در من بشکن و کاری کن به همین سختی، به همین رنجی که دارم از آن به تو شکایت می کنم، زیبا نگاه کنم.

نیایشی از صحیفه سجادیه

بازهم غلط رفتید و غلط کردید تو ای بشری که با آبی متعفن بوجود آمدی و با جسدی متعفن تر از دنیا می روی در مقابل بزرگی خالقت چطور قد برافراشته ای. می خواهی راهنمای بشریت را بد جلوه دهی تو که هیچ اگر تمام بشریت دور هم جمع شوند نتواند قانونی را که خدا وضع کرده و امر فرموده دچار نقص کنند تا چه رسد به تغییر آن راه راست دین خداست. دینی که بهترین افراد عالم برای ترجمه علمی و عملی آن برگزیده شدند. امروز آمار نشان میدهد دین خدا غالب خواهد شد به نگرش باطل شما.

که فرمود جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا.
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون

رحیم‌پور ازغدی در مسیر نجف به کربلا عنوان کرد:
♢♢برخی قمه می‌زنند اما به جنگ داعش نمی‌روند♢♢
وی تصریح کرد: همه کسانی که در اربعین به سوی اباعبدالله الحسین (ع) می‌آیند هم اگر در کربلا بودند به آن حضرت ملحق نمی‌شدند که این امر سابقه تاریخی دارد و چنین افرادی در گذشته هم به جای یاری حضرت در مقام نصیحت برآمدند که ایشان را از رفتن به کربلا منصرف کنند.••

¤¤وی با بیان اینکه برخی از ما حاضریم دین ضربه بخورد اما وقتی به ما احتیاج دارند در صحنه حاضر نمی‌شویم، گفت: همه کسانی که امروز عزاداری می‌کنند اگر در کربلا بودند به دو دسته تقسیم می‌شدند و عده کمی با اباعبدالله (ع) می‌ماندند.¤¤

1_ خدا بد نده!
این کلام اهانت به پروردگار است،زیرا خدای تعالی در قرآن فرموده：
هیچ خوبی به شما نمیرسد مگر از ناحیه ی خدا و هیچ بدی بشما نمیرسد مگر از ناحیه ی خود شما(و بخاطر اعمال خودتان است)

۲_جوان ناکام!
این اصطلاح‌ عامیانه برای جوانهایی که قبل از ازدواج از دنیا میروند بکار میرود ،
درحالیکه ازدواج کام حقیقی یک انسان نیست که اگر ازدواج نکرد به او بگویند ناکام ،
بلکه کام حقیقی انسان رسیدن به مقام بندگی خداست
و استفاده ی خوب کردن از عمر و فرصتی که خدا به او داده است.

۳_عیسی به دین خود، موسی به دین خود!
این جمله معنای صحیحی ندارد، زیرا بین پیامبران خدا،
کوچکترین اختلافی نبوده و همه ی آنها عقیده ی یکسانی داشتند.

۴_ ولش کردی به امان خدا!
این حرف کفر آمیز است ،
زیرا اگر کسی مال یا فرزند خود را به امان خدا بسپارد که غمی نیست،
بهتر است بجای این کلام گفته شود:
ولش کردی به حال خودش!

۵- انسان جایز الخطاست!
این حرف نیز غلط است ،
زیرا انسان برای خطا آزاد نیست.بهتر است بگوییم
انسان ممکن الخطاست،
یعنی ممکن است خطا کند.

برای دانلود صدای نقاره خوانی اینجاکلیک کنید.

اینبار به جای کتابِ دعا، دلم کاغذ و قلم خواست……..

قصد نوشتن نداشتم اما همین کافی بود که نگاهم به گنبد طلایی آقا افتاد و چشمم گرفتار پرواز آن کبوتر شد

که به دور گنبد می چرخید. نتوانستم نگاهش نکنم، گویی نگاهم به آن بالا زنجیر شده بود ؛

و این شد که این بار دلم به جای کتاب ِدعا ،کاغذ و قلم خواست .در همین حال و هوا بودم که صدای خنده ی مستانه ی آن پسربچه که برادرش به دنبال او می دود، مرا به خود می آورد .

چراغانیِ ایوان طلا و آوای خوش مداحی ،زیبایی فضا را دو چندان کرده است. چشم گرداندم. خادمان جاروکش آمده اند که به یمن قدوم مولود این روز، یعنی نوه ی صاحب خانه، امام علی النقی(ع) ، حرم را غبارروبی کنند. گویی آمدند تا دل خاک گرفته مرا آب و جارو کنند.

بغضم ترکید….. دیگر نتوانستم…

صدای مداحی شنیده میشود.

صدایی می آید،صدای بال ملائک ، که هم صدای گریه ها شده است. ملائک ندا سرداده اند؛صدای نجوا،قرآن و دعا، نماز و نیاز، همه و همه به گوش میرسد . دنبال صدای آشنا میگشتم تا با آن روحم را جلا دهم.

که آوای خوش نقاره بلند شد و صدای مادر که دعا می کند برای همه.

مادرم میگوید این لحظه را از دست نده که الان وقت استجابت دعاست. وقت غروب آفتاب و روز ولادت و صدای نقاره و حرم آقا،همه چیز جور است فقط کافیست دل شکسته اش را تو جور کنی…

شروع کن مادر ؛و این را مادرم میگوید و من هنوز در پی یافتن راز صدای نقاره به آسمان خیره شده ام درحالیکه پُر ام از حرفهای تکراریِ نگفته …

خدایا مرا امروز به اینجا خوانده ای که شاهد عشق بازی تو با بندگانت باشم؟! .. نمیدانم.

اما هرچه که هست مرا خواندی … شکرت!

من در قطعه ای از بهشت ،در ایوان طلا ،روبه روی گنبد با یاد شما نشسته ام. کمی آن طرف تر پنجره فولاد را می بینم و شمایی را که دلت پرمیکشد الان مثل من در حرم نشسته بودی . دلگیر مشو ،دلت را دخیل پنجره فولادش کن و بدان که من نایب الزیاره تان بودم و باور کن که آقا سلامت راشنیده اند و اگر خوب گوش کنی جواب سلام آقا را هم میشنوی،شک نکن … خوش به سعادتت که امروز خداوند زیارت

امام هشتمش را به این واسطه روزی تو قرار داد. زیارتت قبول و التماس دعا آفتاب غروب کرد و صدای نقاره خاموش شد.

آه، من چقدر سبک شده ام ،آقا…

ولا جعله الله آخرالعهد منّی لزیارتکم

***صحن ایوان طلا(انقلاب)***

**من که به یادتان بودم شما هم دلداده وصلش را دعا کنید.**

یکی از حوزه‌های تأثیرگذار در حوزه دین و ترویج آن در جامعه جلسات خانگی و روضه‌های خانگی بوده که با حضور مادران و خواهران در منازل شخصی برگزار می‌شود.از آنجایی که برپایی مجالس روضه‏‌خوانی و عزاداری برای ائمه اطهار(ع) از دیرباز تأثیرات شگرفی بر فرهنگ عمومی زنان کشور ما داشته، مسئولان باید تمهیداتی بیندیشند تا عزاداری ویژه بانوان محلی برای افزایش اطلاعات دینی آنان باشد نه اشاعه خرافه و تحریف. دوره امام صادق(ع) به‌وضوح به ما درس می‌دهد، وقتی امام صادق(ع) پرده‌ای بین زنان و مردان نصب می‌نمودند تا زنان بدون دغدغه و با آرامش در مجالس عزاداری حضور داشته باشند. جدی گرفتن اهمیت حضور زن در مجالس عزاداری آن هم به سفارش امام معصوم می‌تواند ما را به نکات مهمی رهنمون شود. زمانی که جلسات مذهبی در حسینیه‌ها یا مساجد برگزار می‌‌شد، پذیرایی بسیار ساده بود، چای در استکان‌های کوچک و معمولی و گاهی یک شیرینی و گاهی نیز غذایی ساده، اما متأسفانه از جمله آفات مجالس منتسب به اهل بیت جلسات خانگی محلی، تجملات و تشریفات در این مجالس است.متأسفانه گاهی اوقات (به خصوص در مجالس خانگی) دیده می شود که این مجالس تبدیل شده است به وسیله ای برای فخر فروشی ، نمایش وسایل منزل به دیگران ، پوشیدن لباس ها و آرایش های کذایی ، اسراف در پذیرایی و …. که اگر خوب توجه کنیم هیچکدام از این اعمال را برای اهل بیت و حفظ شعائر اسلام انجام نشده است و برای همین است که مجلس تاثیراتی را که باید داشته باشد ندارد.اما چه کار باید کرد و وظیفه ما چیست؟

اگر بدانیم هدف از برگزاری جلسات منتسب به اهل بیت چیست در این صورت مشخص خواهد شد که تجملات و تشریفات چه جایگاهی در این مراسم دارند.در مجلس اهلبیت باید طورى حاضر شد که احساس نشود جلسه استراحت است؛ مجلس اهل بیت حفظ شعائر است، لذا بر هر کسى لازم است به هر نحو ممکن در آن شرکت کند. مجلس روضه، مجلس احترام به آن خاندان و ذکر فضایل و مناقب آن بزرگواران است.

راهکارهایی که به نظر می رسد می توان انجام دارد :

صفحات: 1· 2

برای دانلود صوتی زیارت امام حسن مجتبی علیه السلام اینجا کلیک کنید.

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعالَمينَ

سلام بر تو اى فرزند پيامبر (خدا) پروردگار جهانيان

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ الزَّهْراَّءِ

سلام بر تو اى فرزند اميرمؤ منان سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهرا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِفْوَةَ اللّهِ

سلام بر تو اى حبيب خدا سلام بر تو اى برگزيده خاص خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَمينَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَ اللّهِ

سلام بر تو اى امين (وحى ) خدا سلام بر تو اى حجت خدا سلام بر تو اى نور خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا صِراطَ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا بَيانَ حُكْمِ اللّهِ

سلام بر تو اى راه (مستقيم ) خدا سلام بر تو اى بيان (كننده ) حكم خدا

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ناصِرَ دينِ اللّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السَّيِدُ الزَّكِىُّ

سلام بر تو اى ياور دين خدا سلام بر تو اى آقاى پاك (و منزه از هر عيب )

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْبَرُّ الْوَفِىُّ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْقاَّئِمُ الاْمينُ

سلام بر تو اى نيكوكردار وفادار سلام بر تو اى قيام كننده (به امر خدا) و امين

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعالِمُ بِالتَّأويلِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْهادِى الْمَهْدِىُّ

سلام بر تو اى داناى به تاءويل (قرآن ) سلام بر تو اى راهنماى راه يافته

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الطّاهِرُ الزَّكِىُّ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا التَّقِِیُّ النَّقِىُّ

سلام بر تو اى پاكيزه منزه سلام بر تو اى پرهيزكار پاكدامن

السَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْحَقُّ الْحَقيقُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الشَّهيدُ الصِّدّيقُ

سلام بر تو اى حق سزاوار بدان سلام بر تو اى شهيد راست گفتار

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِي وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ

سلام بر تو اى ابا محمد حسن بن على و رحمت خدا و بركات او

روزی امام حسن علیه السلام به فرزندان و بستگان خویش فرمود: «انی اموت بالسم; من با سم به شهادت می‏رسم.» اهل بیت ایشان پرسیدند: چه كسی به شما سم خواهد داد؟ فرمودند: «جاریتی او امراتی ; كنیزم یا همسرم.» به او عرض كردند: «اخرجها عن ملكك علیها لعنة الله; او را - كه لعنت‏خدا بر او باد - از ملك خویش خارج سازید.»

امام علیه السلام فرمودند: «هیهات من اخراجها و مُنیتی علی یدها; هرگز چنین نمی‏كنم و حال آنكه آرزوی من به دست او محقق می‏شود». «ما لی منها محیص و لو اخرجتها ما یقتلنی غیرها كان قضأ مقضیا و امرا واجبا من الله; مرا گریزی از این شهادت نیست و اگر او را خارج كنم كسی غیر از او نیست كه مرا بكشد [درحالی كه] شهادت من قضای حتمی و امر واجبی از ناحیه خداوند است.»

چند روزی از این خبر نگذشته بود كه معاویه (لعنة‏الله علیه) همسر آن حضرت را فریب داد و به واسطه او، آن حضرت را به شهادت رساند. امام علیه السلام درهنگام شهادت به همسرش چنین فرمود: «یا عدوة الله! قتلتنی قاتلك الله اما والله لاتصیبن منی خلفا و لاتنالین من الفاسق، عدو الله خیرا ابدا; ای دشمن خدا! تو مرا كشتی، خدا تو را بكشد، آگاه باش كه به خدا سوگند! از من فرزندی باقی نخواهی گذاشت و از [معاویه] فاسق و دشمن خدا به تو خیری نخواهد رسید.»

منبع: مناقب ابن شهر آشوب، همان، ج‏3، ص‏175.

یک راه طهارت ورود به حصن حصین است. شما باید در جایگاه طهارت وارد شوید تا طاهر شوید. این مثال را عرض کنم گاهی شما از بازار و پاساژ عطّارها و عطرفروش‌ها رد می‌شوید. شما عطری نزدید امّا وقتی از این بازار بیرون می‌روید، چون در آن فضا همه عطرفروش بودند، اصلاً بدن شما بوی عطر می‌گیرد. فضا، فضای عطر است. یا وقتی دو سه ساعت در ماشینی هستی، از قم به تهران می‌آیی یا جای دیگری می‌روی، بغل سیگاری نشستی، بعد که به منزل می‌ری، لباستان بوی سیگار می‌دهد. همسرتان می‌گوید: سیگار کشیدی؟ می‌گویی: من که سیگاری نیستم! پس چرا بوی سیگار می‌دهی؟! چون اثر دارد.

طهارت هم به وجود نمی‌آید إلّا به این که انسان با طاهرین عالم بنشیند، با حضرات معصومین. خدا گواه است همین روضه‌ها، همین مباحث، همین ورود به مهدیه، همین نماز، همین پا مباحث نشستن، همین که انسان یک ساعتش را در خانه امام زمان می‌گذراند، یکی دو ساعت در مسجد بنشیند، این‌ها حصن است. امّا اگر خدای ناکرده آرام آرام پای انسان از مجالس قطع شد و آرام آرام دیگر در مجالس نبود، یک موقعی پشت سرش نگاه می‌کند، چون آرام آرام جلو می‌رود، می‌بیند: عجب! یک موقعی چه بودم امّا حالا می‌بیند مثلاً حتّی خدای ناکرده همسرش طور دیگری لباس می‌پوشد. حدّاقل دخترش طور دیگری شده. فاصله گرفته است دیگر. لذا این مقام‌ها، مقام‌های طهارت است و این‌ها را باید داشته باشیم.

یک مورد آن هم روضه است. روضه قلب را جلا می‌دهد. کسی که نمی‌فهمد می‌گوید: آقا همه‌اش که روضه! آقاجان! صورت ظاهرش روضه است امّا حقیقتش پناه بردن به حضرات معصومین است.
از جمله کسی که خدا خیلی دوستش دارد، ابی‌عبدالله (علیه الصّلوة و السّلام)! پروردگار عالمی که تربت ابی‌عبدالله را مایه شفا قرار داد که حضرت صادق القول و الفعل، امام جعفر صادق (علیه الصّلوة و السّلام) فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ تُرْبَةَ الْحُسَیْنِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ» . خاک، خاک است. اتّفاقاً می‌گویند خاک نخورید امّا تربت ابی‌عبدالله «شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ» است. این توسّل‌ها، حصن حصین است. لذا سلام کوتاهی بدهیم که مجلس ما نمکین شود و بتوانیم در این حصن حصین باشیم. «السلام علیک یا ابا عبدالله …»

منبع: بخشی از تفسیر آیات 30 تا 34 سوره بقره توسط آیت‌الله قرهی

یا زهرا (س) اینها آمدند، دارند برای بچه ی تو گریه می کنند. اینها نیامدند برای خودشون فقط حاجت بگیرند.

جامعه ی ما فلجه. این ناهنجاری های جامعه را کسی نمیتونه حل کنه…. ولی باید حل کرد. دولت و ملت دست به دست به هم بدهند کمتر کارشکنی کنند کمتر خودپرستی کنند مردم و دولت مشکلات مردم را کم کنند. ای زهرا(س)… ..اینهه جوان نمیتونند ازدواج کنند. خیلی از جوون ها بر اثر بدی اعمال من آخوند، من عمامه به سر، دین گریز شدند دین ستیز شدند. آقا این نیست. ملاک این عمامه نیست. ملاک این ریش نیست. ملاک کربلا رفتن نیست. ملاک حق و عدالته. غیر حق پرست ها همه هلاکند. حالا میخوای عمامه داشته باشی. بابا با پارچه کسی عالم نمیشه. عادل نمیشه. معصوم نمیشه. بسم الله از فردا همه پارچه بذارن سرشون. این پارچه است. وقتی این ارزش داره که حافظ عدالت باشه. حقوق جامعه را حمایت کنه. اگر نه اگر در مسیر غیر امام حسین ع بره اون همون شمره. همون خولیه. آنها هم عمامه داشتند. عمامه شرط نیست. این وقتی احترام داره که من بتوانم راه خودشو برم وگرنه پارچه است و باید پرتش کرد.

برای دانلود فایل صوتی این مطلب اینجا کلیک کنید.

منبع:گزیده سخنان آیت الله امجد

هیچی مثل یه چای پر رنگ تو اون سرما خستگی رو کم رنگ نمی کرد ،مخصوصا چای که نذر نام ارباب باشه،البته برا کسی که شاید تو کل ایام سال 2یا 3 بار لب به استکان چایی نزذه باشه اخه طعم چای اربعین با همه چی فرق می کرد شاید تا نری و نخوری باور نکنی شاید اگه نگاه میکردی دلت نمی شد لب به اون استکانا بزنی، استکانایی که توی یه ظرف آب شسته می شد و رنگ سفیدی آب به رنگ چایی تغیر کرده بود ولی وقتی نام عشق به میون میومد برات مهم نبود که چه جوریه فقط چشماتو می بستی نیت میکردی می خوردی و حاضر نبودی با هیچی عوضش کنی یه چای غلیظ با طعم ها مختلف که لیموش از همه خوشمزه تر بود و غلظت زیاد جایی و 3 قاشق شکر که تا نیمه استکان ها پر می شد ….

و حالا که به زیارت طلبیده شده ای و نظر ویژه و خاص اهل بیت بر تو عنایت شده گوارای وجودت بوسیدن خاک دیار یار ….یادت نرود هر آنجا که دلت گرفت، هر آنجا که دلت شکست و هر آنجا که اشکی غلطان شد بر گونه ات ، از جانب ما و تک تک کسانی که آرزوی این سفر را داشتند نیز دعای فرجی بخوانی و یک بوسه هم از جانب ما نثار آستان کنی و یک سلام به صاحب آستان… عاشقانه هایت قبول درگه اش!!!

زیارت امام حسین علیه السلام با خستگی پیاده روی گویی مزه ای دوچندان دارد و اینجاست که پا و دل با هم ارتباط پیدا می کنند! در طول مسیر هنگامی که پاهایمان خسته یا حتی در مواردی جراحتی کوچک پیدا می کند کافی است برای آماده شدن دل. کمی اگر مرغ دل را پرواز دهی به وضوح کاروانی را خواهی دید که از کربلا به سوی شام به اسیری می روند و وقتی نگاهت را به طرفین بر میگردانی و میبینی اینچنین با عزت در حال راه رفتنی و اینچنین از تو پذیرایی می شود مطمئناً با خود می گویی این کجا و آن کجا؟

اینجاست که آدمی می گوید: لایوم کیومک یا اباعبدالله!…