یک شب هزار شب نمیشه (طرح مساله)

هر عروس و دامادی برای مجلس عروسی خود از ماهها قبل خوابها دیده اند و دوست دارند که به بهترین شکل ممکن که در توان دارند برای این شب به یاد ماندنی سنگ تمام بگذارند. خیلی از خانم های دور و نزدیک فامیل این عقیده را دارند که یک شب که هزار شب نمی شه! و به خود این اجازه را می دهند تا حجاب و عفت خود را کنار گذاشته و به این طریق آن شب را به شادی سپری کنند.
اما شاید با خودتان بگویید مگر می شود در عروسی شاد نبود و رقص و پایکوبی نکرد؟ یعنی نمی توانیم یک مجلس عروسی شاد و باشکوه داشته باشیم اما نه خودمان گناه کنیم و نه زمینه گناه کردن دیگران را در آن باز بگذاریم؟
مراسم عروسی مراسم بزرگداشت و تبلیغ سنت حسنه ی ازدواج است .از این رو مراسمی است که باید برای ترویج امر مقدس ازدواج آن را جدی گرفت و برای احیای درست آن به خاطر خدا قیام نمود.لذا اگر مراسم عروسی تاثیری در جهت تکریم امر مقدس ازدواج نداشته باشد خالی از هدف مقدس الهی خواهد بود .همین معیار مشخص می سازد که چه عروسی هایی خلاف اراده ی الهی هستند .وقتی مراسم عروسی با صرف هزینه های سنگین در جامعه مرسوم می شود ،ازدواج را سخت کرده و به تاخیر می اندازد.پس چنین عروسی هایی همه از روح و هدف الهی خارج اند.اصرار رسول خدا در برگزاری ساده ی مراسم عروسی حضرت فاطمه، به جهت ترویج ازدواج آسان بوده است .
اما چیز هایی مثل غنا اگر چه ظاهرا موجب زینت مجلس هستند،در واقع روحی بسیار زشت و آلوده کننده دارند.چنان چه اگر می توانستیم روح پلید و انرژیهای متعفن صادر شده از آن را ببینیم هرگز مجلس روحانی عروسی را به آن آلوده نمی کردیم.
یکی از علل آلودگی مراسم عروسی مربوط به حسابهای دو دوتا چهارتایی ما می شود. فکر می کنیم آیا واقعا خداوند مهربان با آن همه لطفی که نسبت به بندگانش دارد حتی یک شب گناه را نیز به عروس و داماد جوانی که از روی شوق و شعف در جشن ازدواج مرتکب خطاهایی شده اند را نمی بخشد؟
چیز هایی مثل غنا اگر چه ظاهرا موجب زینت مجلس هستند،در واقع روحی بسیار زشت و آلوده کننده دارند.چنانچه اگر می توانستیم روح پلید و انرژیهای متعفن صادر شده از آن را ببینیم هرگز مجلس روحانی عروسی را به آن آلوده نمی کردیم
حتی اگر آن عروس و داماد از مؤمنین باشند. کسانی باشند که همان شب ازدواج هم نمازشان را اول وقت خوانده اند.اما فقط چون مراسم عروسی امروزی بلاخره اگر بخواهد با شور و شکوه برگزار گردد،بدون گناه نمی شود،اجبارا به گناهان آن رضایت داده اند و البته بعدا عذرخواهی خواهند کرد!
بگذارید در بررسی این سوال کاری به پاسخ شرعی آن و مسئله کوچک شمردن گناه و امثالهم نداشته باشیم.بلکه مسئله را تنها از بعد اعتقادی و اخلاقی بررسی کنیم.