هیئت با طعم غفلت...

بی شک «هیئت» یکی از قوی­ترین مراکز دینی و معرفتی شیعه بوده و هست و نقش آن در بالا رفتن معنویت فرد و اجتماع بی بدیل است. یک هیئت مذهبی اگر بتواند با استفاده از روشی صحیح، عالمانه و عاشقانه حرکت کند خواهد توانست بیشترین نقش را در رشد و تعالی جامعه اسلامی داشته باشد که هیچ حرکت و تشکلی به پای آن نخواهد رسید و توان رقابت با او را نخواهد داشت.

در ذیل رابطه بین هیئت و تقویت حرکت های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی را بررسی کردیم:

نگاه اول: هیئت

محرم که از راه می رسد، بساط هیئت ها و مراسمات عزاداری به راه می شود. خلاصه شوری به پا می شود و بیشتر ما امت حزب الله سر و کارمان به هیئت ها و مجالس می افتد. آن قدر گرم عزاداری و هیئت و روضه هستیم که از بند دنیا و مافیها رها می شویم. اصلاً دیگر برایمان مهم نیست در اطرافمان چه می گذرد، چون آن چه در این ایام مهم است، هیئت است و روضه …؛ اخبار، سیاست، دغدغه ها و … همه کنار می رود؛ چون باید به هیئت رسید.

نگاه دوم: غفلت

اما یک سوال! برای چه به هیئت می آییم؟ بگذارید جور دیگری بپرسم: آیا در این ایام باید تنها به فکر روضه و شرکت در هیئت بود؟ این جاست که باید یک سوزن به خودمان بزنیم، یکی از آسیب هایی که در این ایام، مخصوصاً برای افراد انقلابی و متدیّن وجود دارد، این مسئله است که ما از همه چیز غافل می شویم و تنها به فکر شرکت در مراسم ها و هیئات هستیم. نمی دانیم چه می گذرد! چه خبر است! شاید مملکت و انقلاب را آب ببرد و ما را آه! آن قدر حواسمان به شرکت در هیئت و عزاداری است که گاهاً از مسائل روز، آرمان ها و فعالیت ها غافل می شویم. در حالی که ما باید به هیئت ها و مجالس عزاداری به چشم یک فرصت نگاه کنیم. فرصتی که در آن امکان شکل دهی و پیگیری آرمان ها و دغدغه های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در مسیر انقلاب و اسلام ناب، وجود دارد. نباید این گونه باشد که در محرم از مسائل روز و پیگیری فعالیت هایمان غافل شویم، بلکه برعکس آن چه کارکرد اصیل هیئت هاست، ایجاد و تقویت حرکت های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی درست و منطبق با اصول اسلام و انقلاب است. اصلاً بگذارید راحت بگویم: هیئتی که این گونه نباشد و ما را از همه چیز غافل کند، هیئتی است با طعم غفلت!