خاک قبر حضرت عباس علیه السلام

حاج شیخ اسماعیل نائب ،فاضل و عابد معاصر و دارای تالیفات فراوان که این جانب (شیخ علی فلسفی)افتخار شاگردی او را داشتم فرمود:متولی حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام فرمود :من به گوش درد ی مبتلا شدم و کارم به جایی رسید که تمام دکترای بغداد از طبابت من عاجز شده و به من توصیه کردند که به بیمارستان خارج بروم.

در یکی از بیمارستانهای خارج ،تحت برنامه ،بستری شدم و پس از معاینه و آزمایش ،اعضای شورای پزشکی گفتند :باید عمل جراحی شوم ،ولی گفتند :نود درصد امکان خطر وجود دارد .

گفتم :امشب را به من مهلت بدهید تا فکرم را بکنم و جوابتان را بدهم . در ان شب خیلی ناراحت و غمگین شدم اما یک مرتبه با خودم گفتم:تمام مریض ها از خاک کربلا شفا می گیرند ،و من که خود متولی قبر مطهر هستم ،از این فیض محروم باشم ،خوشبختانه قدری از خاک قبر “حضرت عباس علیه السلام"با خود برداشتم . با حال و توجه خاصی مقداری از ان خاک را در گوشم ریختم و خوابیدم .

صبح دیدم دیگر چرک خارج نمی شود و درد آن ساکت شده.

دکترها برای گرفتن پاسخ پیش من آمدند ،گفتم:باز گوش مرا مورد آزمایش قرار دهید،اینها تا معاینه ،کردندعارضه کاملا بر طرف شده ،فورا کمیسیون پزشکی تشکیل دادند و در باب این معجزه بحثهایی کردند،در طول بحث نظریاتی داده شد و قرار شد نظر خودم را در این مسئله جویا شوند.

من در جواب گفتم :من بوسیله ی خاک قبر حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام شفا پیدا کردم.

با عجب گفتند :آیا از خاک قبرآقا حضرت عباس علیه السلام چیزی باقی مانده ؟

گفتم :بله ،مقداری که داشتم به آنها دادم .سه روز تربت حضرت را در آزمایشگاه قرار دادند دیدند خاک و خون است اثر شفا در آن می باشد.

این چند وقتی که درآن کشور بودم در همه ی مجالس و محافل از این معجزه و کرامت حرف زده می شد و عده ی زیادی از کافران شیفته ی آن بزرگوار شده بودند . گروهی هم از نزدیک شاهد این قضیه بودند ،به اسلام گرایش پیدا کردند.

منبع:

علی میر خلف زاده، کرامات العباسیه، ص75