جای خالــــــــــــــی پــــــــدر..

سلام مهربونم

 با گذشت یک سال هنوز باور کردنش سخته واسم

مطمئنم اگر تو هم جای من بودی همینقدر ناراحت میشدی خوشحالم که تو جای من نیستی چون داغ از دست دادن عزیز رو به دل کشیدم میدونم خیلی سخته تحملش.

بزار واست حال و روزمو توصیف کنم ..

هر روزه این روزهای جدایی مثل اینه که هزاران بار تو اوج جوونیت بمیری خدا رو شکر تو عذاب این روزها رو نکشیدی .

مامان خیلی ناراحته چون تو رو از دست داده و من ناراحتترم چون هم تو رو از دست دادم هم شاهد از دست رفتن مامانم.

بابا خوش به حالت تو میتونی ما رو ببینی شاید کمتر دلتنگی کنی اما منو مامان حتی نمیتونیم تو رو ببینیم خیلی دلتنگتیم.به نظرت چند سال …؟

1 سال..؟ 20 سال..؟ 30 سال…؟

چند سال باید دلتنگت باشیم؟

اما پایان شب سیه سپید است.بالاخره این چشم انتظاری ها تمام میشه یه روزی به آغوش هم می رسیم.بخدا قسم تنها امیدم واسه ادامه ی زندگی همین فکر است که یه روزی دوباره می بینمت و الان تنها کاری که میکنم اینه که عکس هاتو هر روز ببینم و بوسه به عکس هات بزنم .هر وقت بیام سر مزار شاخه گلی پرپر بکنم… نه بابا جون بهتره بگم طراوت جوانیم رو هر 5 شنبه پرپر میکنم.اشک نمی ریزم به چهره ی مامان لبخند میزنم اما تو خلوتم از غصه  روزی هزار بار میمیرم.

این روزها خیلی گوشه گیر شدم .زبون من شده همین قلم مینویسم به امید اینکه شاید تهی بشم .تا باز هم بتونم قوی باشم آخه باید سنگ صبور مادر داغدارم بشم.

این روزها خیلی نگرانشم نگران حال مامانم.هر روز شکسته تر میشه به صورتش نگاه میکنم چین و چروک داره نقاش چهره ی مهربونش میشه.دست هاشو با دستم میگیرم میفهمم خیلی ضعیف شده .

تا الان هیچ وقت اینقدر بهش خیره نشده بودم چقدر مامان بهت شباهت داره وقتی نگاهم میکنه تو عمق نگاهش نگاه تو رو احساس میکنم انگار این تویی که روبه روی منی.

بابای مهربونم خیلی دوستت دارم خیلی خوشحالم که تو پدرمی …خیلی بزرگی خیلی گلی خیلی مهربونی همیشه به وجودت افتخار میکنم .یه چیزی رو هیچ وقت فراموش نکن اینکه حتی اگه واسه دنیا قهرمان شناخته نشده باشی اما برای من همیشه قهرمانی.

قول میدم سر بلندت کنم .قول میدم به یاری خدا باعث افتخارت باشم….

خدایا توکل میکنم به شما .. کمکم کن .