طلبگی و خود سازی
طلبگی هم مثل مشاوره است، مشاور مسئول تغییر مراجع نیست حوزه هم دستگاه ندارد که دانش آموختگانش را متحول کند حوزه زمینه خود سازی را فراهم می کند و این خود فرد است که باید با روشن شدن مسیر سلوکش، سختی خودسازی را تحمل کند و مثل پیکرتراش به جان نفس اماره اش بیفتد و آن قدر آن را بتراشد و صیقل دهد تا نفسش جلاء یابد.
وقتی وارد حوزه شده بودم بینشم نسبت به حوزه قوی نبود. حوزه مثل اقیانوس است ممکن است در این اقیانوس باشی اما دُرّی به دست نیاوری. خدا به من نعمتی که داد این بود وقتی به حوزه آمدم با استادی کلاس داشتیم که اهل نفَس و معنا بود. از حرم امام رضا-ع- و خواهرش -س- و علما اخلاق با زیارت های مستمر انرژی می گرفت و ناهشیار این انرژی از کلام و بیشتر از رفتارش به شاگردانش منتقل می شد. مقید بود که آخر درس را به چند نکته اخلاقی مزّین کند و چون اهل عمل بود کلامش هدر نمی رفت. روزی این استاد که در اصل از روستا های اطراف اصفهان بود مشغول صحبت بود به مناسبتی بحث از اصفهان شد شروع کرد از اصفهان و زیبایی ها و عالمانش سخن گفتن بعد سکوت سنگینی کلاس را فرا گرفت همه تعجب کردند که استاد چیزی نمی گوید. بعد با تأثر عمیقی گفت :
اعاذناالله من شرورِ انفسِنا ؛ از شر هوای نفس مان به خدا پناه می برم. مرا ببخشید هوای نفس بر من تسلط پیدا کرد و بعد سخنش در وصف شهرش را ناتمام گذاشت.
کلام ناتمام استاد، حرف تمامی بود برای ما در مسیر خودسازی
اللهم وفقنا لما تحب و ترضی
برگرفته از انجمن گفتگوی دینی
