ترفندهای رفتاری برای زندگی متعالی در سیره فاطمی(3)
پیرو درس اول ودوم و درس سوم در ادامه به درسهای دیگری از سبک زندگی فاطمی که میتوانیم سرلوحه زندگیمان قرار بدیم می پردازیم.
برای دانلود متن اصلی منبع مورد ذکر، اینجا را کلیک کنید.
درس چهارم:پيش از طرح هر خواسته اي از همسرم ابتدا مي انديشم آيا او توان برآوردن آن و شرايط لازم را دارد يا خير؟ خودم را به جاي او قرار مي دهم.
يادم مي ماند من و او با هم زندگي را مي سازيم نشاط و سرافرازي او آرامش و نشاط من و شرمندگي او سرافکندگي من است يکي از نکاتي که در جامعه امروز مطرح مي شود اين است که برخي از زنان با دستيابي به مشاغل عالي ممکن است با تصور اشتباه حق بيشتري براي خود قائل شوند که اين مسئله اختلافات زناشويي را بيشتر مي کند. بخشي از اين مسئله به اين بر مي گردد که برخي زنان شاغل از مهارت جمع دو فضاي بيرون و درون خانه بي بهره اند ولي بخشي از آن به ناديده گرفتن توانمندي ها و يا انکارشخصيت اجتماعي و واقعي زن از سوي همسر يا خانواده مربوط مي شود با توجه به احترامي که حضرت زهرا سلام الله علیها براي همسرشان قائل بودند می توان گفت :حضرت علي - علیه سلام- هم جايگاه فاطمه زهرا -سلام الله علیها- را درنظر داشتند و با کلمات «عالي» ايشان را خطاب مي کردند و حتي به ايشان مي گفتند: “بأبي أنت و امي” بايد همسر را در اندازه واقعي ببينيم که مجبور نباشد خودش را اثبات کند که اين مسئله موجب بروز اختلاف مي شود.
درس پنجم:از امروز هر روز يک رفتار محترمانه به همسرم را به رفتارهاي قبلي اضافه مي کنم و رفتار غيرمحترمانه اي را حذف مي کنم.
به همسرم يادآوري مي کنم که مي دانم چه توانمندي هايي دارد که به زندگيمان رشد مي دهد و کمکش مي کنم تا آن ها را بروز دهد. به او مي گويم: خيلي دوستت دارم.
نقش رسول ا…- صلی الله علیه و آله وسلم- در زندگي حضرت زهرا - سلام الله علیها- خيلي قابل توجه است. ايشان به جاي آگاه کردن دخترشان از حقوق خود و تقويت روحيه مطالبه گري که خلاف شرع هم نيست، به دخترشان آموزش مي دهند که هرگز از همسرت درخواستي نکن که شرمنده اش کني. ايشان روز پس از عروسي دخترشان به ديدار زوج جوان مي روند و اول از امام علي -علیه سلام- مي پرسند فاطمه را چگونه يافتي و بعد از دختر خودشان مي پرسند. اگر در جامعه امروز هم پدران اين طور باشند، چقدر محبت ها نسبت به خانواده همسر افزايش خواهد يافت و کينه هايي که متأسفانه خيلي ها نسبت به خانواده همسر دارند، از بين خواهد رفت.
درس ششم:به دختر و پسر جوانم مي آموزم زندگي مشترک زمان به رخ کشيدن «من» نيست؛ فصل «ما» شدن است.
براي چشيدن خوشبختي بخشي از قلبت را به همسرت هديه کن و در قلب او با محبت خانه کن و بدان همسرت عضوي از خانواده خودش است و تو مالک او نيستي
“إن کنت في خير ٍکنت معک و إن کنت في شرٍ کنت معک”
به بيان من يعني اگر در ناز و نعمت باشي با توام و اگر در شرايط ناگوار هم باشي باز هم من با تو هستم، در تنگدستي و در فشارهاي اجتماعي نيز همراه تو هستم و اين يعني محبت و مودت پيوسته که شايد متعالي ترين ويژگي زندگي مشترک آن دو بزرگوار است که در همه مراحل و شرايط يار و پشتيبان هم بودند و حضرت زهر - سلام الله علیها- در عمل جانشان را هم در راه دفاع از همسر که البته امام شان هم بود، فدا کردند.
درس هفتم:با زبان مي گويم و گاهي براي همسرم نامه يا يادداشت مي نويسم تا با شيوه هاي مختلف به او يادآوري کنم که من همراه باوفاي او در هر لحظه از زندگي هستم تا از گذرهاي تنگ و دشت هاي فراخ دست در دست هم عبور کنيم.
منبع: گفتگوی نیره سادات حسینی با دکتر زهرا امین امجد عضو هیئت علمی دفتر مطالعات و تحقیقات زنان حوزه در روزنامه خراسان ، خانواده و مشاوره، دو شنبه 26 فرودین 1392، شماره 18378، صفحه 6
