31
شهریور

غفران در عرفه

«مَنْ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ لَمْ یُغْفَرْ لَهُ إِلَى قَابِلٍ إِلَّا أَنْ یَشْهَدَ عَرَفَةَ»

حضرت امام جعفر صادق(ع) فرمودند: اگر کسی در ماه مبارک رمضان مورد مغفرت الهی قرار نگیرد غفران برای او نیست مگر آنکه عرفه را درک کند.
از این روایت دو مطلب به دست می‏آید:

یکی، عظمت ماه مبارک رمضان از نظر گسترش مغفرت الهی است که همه را در بر می‌گیرد. دوم، عظمت عرفه است. در ماه مبارک رمضان، زمان مطرح است. ممکن است برای عرفه هم زمان مطرح باشد؛ یعنی روز خاص و هم مکان مورد نظر باشد که آن زمین عرفات است. ولی مسلّماً زمان در اهمیت موضوع دخالت دارد که روز عرفه است. از لحاظ قید زمان، اگر کسی در ماه مبارک رمضان مورد مغفرت الهی قرار نگرفت، مسلّماً اگر در روز عرفه از خداوند طلب مغفرت کند مورد مغفرت الهی قرار خواهد گرفت.

هر لحظه‌ای از لحظات روز عرفه برای ما گرانبها است؛ بخصوص برای دعا و درخواست از خداوند. این فرصت بهترین فرصت است. پس این فرصت را از دست ندهید! به خصوص از ظهر تا هنگام غروب را که در روایات وارد شده است. به دوستان می‏خواستم سفارش کنم که این چند ساعت را غنیمت بشمارید. بدانید اگر می‏خواهید مشکلاتتان را حل کنید ـ‏که همه ما ‏مشکلات داریم‏ـ بیایید ‌این چند ساعت را درِ خانه خدا بروید و از او بخواهید؛ چه حاجت‏های مادّی را و چه معنوی را، همه را از او بخواهید. چون امروز بُردِ دعا خیلی زیاد است. بخصوص درباره دیگران اگر دعا کنید، ما در روایت داریم که خدا چند هزار برابر به شما اعطا می‏کند.
از همه شما التماس دعا دارم؛ من را هم فراموش نکنید و دعا کنید.


free b2evolution skin
نظر از: تســـنیم [عضو] 
تســـنیم

سلام
گل سر سبد همه دعاهامون * اللهم عجل لولیک الفرج *

و بعد…
همیشه دعاگوی شما هستم …
………………………………….
پاسخ:
سلام علیکم
دوست خوبم ممنون از حضورتون
التماس دعا

1394/07/06 @ 11:43
نظر از: رحیمی [عضو] 

با سلام
تسلیت می گویم آقا!
آقا فدای فلب محزونت شوم میدانم که الآن غصه داری…
آقا فدای دل غمناکت شوم می دانم که اکنون غم بزرگی بر سینه مبارکت نشسته است ..تسلیت می گوییم…
خودت که می دانی آقا…
حاجیان عزیزما به شوق دیدار تو لباس احرام پوشیدند و مظلومانه ناله های فراق تو را در زمزمه های عرفاتی خود در سایه جبل الرحمه سر دادند …
همانها که به سویت مشتاقانه تا میقات پرکشیدند و در وادی حضور مبارکت خود را در چشمه سار ناله های عاشقانه شستشو داده بودند …
همانها که دوستدارانشان بی تاب برگشتنشان بودند و چه غریب شربت شهادت نوشیدند تا برگی دیگر از خیانت و خباثت آل سعود افشا شود…
نمی دانم شاید قبل از رسیدن به قربانگاه منا آنها را به حضور پذیرفتی و برگزیدی…
کاش ما هم می دانستیم که در نجواهای عاشقانه شان در عرفات چه گفتند و چه خواستند که این چنین لیاقت حضور یافتند و سبکسار در میعادگاه عاشقی به سوی معبود با سفر بستند…
اما الان آنها که با اشتیاق منتظر بودند تا عزیز سفرکره شان برگردد،چه غمبار در سوگی سنگین منتظرند تا پیکر بی جان عزیزشان را ببیند.
می دانی آقا من خیانت این سعودی های کثیف را از غربت خود رسول الله فهمیدم..همان زمانی که دیدن گنبد خضرا چشمم را به جای اینکه روشن کند پر از اشک غربت میکرد…
غربت علی…
غربت فاطمه…
غربت حسن…
غربت حسین…
غربت سجاد و زینب و رقیه…
و غربتهای غریبانه ای که اندازه ندارند.
اقای ما دیگر صبرمان تمام شده…تا کی لحظات و ثانیه ها ر ابشماریم…
قلبمان از این همه مظلومیت شیعه دارد از تپش می افتد وشما در کنج عزلت غریبانه تان هستید…
فریاد العجل ما دیگر به عرش رسیده است…
این طرف حاجیان را با لباس احرام و حج ناتمام لگدمال می کنند و آن طرف زنان و کودکان یمنی را به خاک و خون می کشند…
دنیا منتظر دستان با کفایتت توست تا نه فقط مسجدالحرام و مسجدالنبی که اداره کل جهان را به دست گیری…
مدرسه علمیه محدثه سلام الله علیها بروجرد
دل نوشته از:رقیه رحیمی طلبه دانش آموخته

1394/07/05 @ 08:02


فرم در حال بارگذاری ...