10
تیر
خدای ماه رمضان....
چه جمله ای می تواند از این جمله خاص تر باشد؟ کدام جمله زیباتر از این سراغ دارید؟ چه تیتری ازین زیباتر است؟
“اللهم رب شهر رمضان"…
خداوند صفات زیادی دارد. از حد و حساب خارج است و عقل و درک ما نمی رسد به این صفات بی نظیر اما انگار در این میان یک صفتی هم هست که این ماه خیلی می توان رویش حساب کرد…
“پروردگار ماه رمضان” !
هیچ ماهی ما خداوند را اینطوری صدا نمی زنیم . او که خالق کل وجود و عوالم و ماه ها و سالهاست اما خدایی کردن برای خدا در ماه رمضان هم انگار یک لطف دیگری دارد. کما اینکه بندگی کردن در این ماه طعم آسمان می دهد …
خداوند ماه رمضان شده است یک صفت برای خدای بزرگ. یعنی یک خصوصیت ربانی که فقط مخصوص ماه مبارک است. اصلا ندای خدا انگار به گوش میرسد :
“منم خداوند ماه مبارک رمضان” …
او همان خداست، همان که دنبال بهانه است که ببخشد و قلم عفو بکشد روی جرائم بندگانش.
او همان خداست، همان که رمضان را آفریده است تا آتش خشمش را به بهشت لبخندش بفروشد.
او همان خداست، همان که چشمان فرشتگانش را گرفت تا گناه بنده اش را نبینند…
او همان خداست، خداوند ماه مبارک رمضان !
خدای رمضان!
خوب میدانم مهربان تر از آنی که من نیمه شب صدایت بزنم و حتی برای لحظه ای پشیمان باشم از گذشته ی سیاهم و تو مرا عفو نکنی.
خدای رمضان!
در ماه شعبان و مناجاتش مگر نبود که : “اگر خواری ام را خواسته بودی، هدایتم نمی نمودی و اگر رسوایی ام را خواسته بودی، عافیت ام نمی بخشیدی….”
خب حالا که آمده ام؟ مملو از نافرمانی و جنایت ام قبول اما خب آمده ام .
حال که توفیق زیارت هلال زیبای رمضان را عطا کرده ای لطفت را تمام کن.
خدای رمضان!
مهربانی و بخشش تو مرا جسور ساخته است. چنان چشم امید دارم به تو که اگر ناامیدم کنی دیگر نیازی به عذاب آتش نخواهم داشت…
قسم ات می دهم به ماه رمضان، به رحمت واسعه ات، به مهربانی ات که این امید را ناامید نکنی.
آمین.
