مرقد مطهر حضرت امام حسین (ع) از دیرباز ملجا عاشقان، عارفان و سالکان الی الله بوده است؛ هرچند که اولین بنای باشکوه بر سر مزار امام حسین(ع) در سال ۶۵ قمری توسط مختار ثقفی بنا شد ولیکن اولین زائر این مکان مقدس،جابربن عبدالله انصاری، چهل روز بعد از شهادت امام حسین (ع) در روز اربعین بود که پس از غسل در رود فُرات، به كنار مرقد مطهر امام حسین(ع) آمد و آن حضرت را با زیارتی به نام زیارت اربعین زیارت كرد.در زمان امام صادق (ع) زیارت عاشورای امام حسین نیز به شیعیان تعلیم داده شد و محبین امام حسین(ع) در زیارت حرم مطهر ایشان در کنار دعاهای وارده و آداب تشرف به حرم، زیارت عاشورا را نیز قرائت می‌کردند. درخصوص زیارت امام حسین (ع) احادیث فراوانی است. به عنوان نمونه امام صادق می‌فرمایند :اگر مردم می دانستند که چه فضیلتى در زیارت مرقد امام حسین ( ع) است از شوق زیارت می‌مردند .

جدا از صدها حدیث به جا مانده در اهمیت زیارت امام حسین (ع)، علما نیز به این اهمیت اشاره کرده‌اند. آیت الله العظمی محمدتقی بهجت نیز در کلامی درباره اهمیت زیارت سیدالشهدا(ع) گفته است: مگر ثواب زیارت سیدالشهداء(ع) را ما مى دانیم چه خبر است؟! مگر مى دانیم روایاتى که درباره زیارت سیدالشهداء وارد شده ، به کجا رسیده است؟! هیچ مى توانیم بگوئیم، کان کمن زار الله فى عرشه : زائر امام حسین (ع ) در شب جمعه مانند کسى است که خدا را در عرشش زیارت کند، یعنى چه ؟

صفحات: 1· 2

 أين مثل مالك؟ ‌أين عمار؟ أين ذوالشهادتين؟

كجاست مثل مالك؟ كجاست عمار؟ كجاست ذوالشهادتين؟

ديرگاهي پيش بود كه صداي گلايه علي (ع) در حد فاصل كوفه و شام برخاست.آن هنگام كه مالك اشتر و عمار و ذوالشهادتين، يعني ياران صديق علي (ع) به شهادت رسيده بودند و علي تنها مانده بود. سوالي كه جوابي در پي نداشت.

روزها برآمدند و شبها فرو رفتند. روزگار ديگري آمد. روزي به بلنداي روزگار،‌عاشورا!

آن روز هم، امام ديگري بود  و نداي ديگري:‌« هل من ناصر ينصرني؟ » اين ندا هم زماني بر آمد كه ابوالفضل علمدار، علي اكبر، حبيب بن مظاهر، مسلم بن عوسجه و … در برابر چشمان حسين (ع) به خون غلتيده بودند و او سرداري بود تنها مانده . پس سوال همان سوال بود، جواب هم همان جواب : سرهاي فروافتاده، دستهاي به عقب كشيده شده، چشمان شرمزده و خجلت زده اي كه به دنبال محل فراري چون زمين هستند نا از تيررس نگاه امام فرار كنند. بجز 72 تن؟! همين !

آيا جواب سؤالي بدان عظمت، سئوالي كه زمين و زمان، فرشتگان و ملايك براي جوابش هروله مي كردند، همين بود؟!

نه ! نبود !‌و از همين رو بود كه علي جوابش را از محراب با فرق خونينش گرفت و حسين بر سر نيزه !

آن روزگار گذشت و امروز، روزگار ديگري است. امروز نيز روز امام ديگري است. اما همچنان همان سوال باقي است :

- كجاست ياريگري  كه به ياري امامش بشتابد؟

و جواب نيز همان ! سكوت !‌خجلت ! غلفت ! ترس !

ديگرگاهي است كه هر روز ندايي در صحن دل شيعيان مي پيچد :

« كجاست ياريگري كه به ياري مهدي بشتابد؟!»

صفحات: 1· 2

علمای وهابی جدیداً سخن مضحکی بر زبان می‏ آورند که :شهادت حضرت زهرا(س) از سال 1374 شمسی به تقويم ها اضافه شده است و تا قبل از آن این مسأله وجود نداشته است.
اما پاسخ این شبهه:
اولاً) «ابن تیمیه» رهبر وهابي‎ها ـ یا بهتر است بگوییم خدا و پیغمبر وهابی‎ها(!) ـ در كتاب جلد 4 کتاب “منهاج السنة” ص 220 نوشته است که: “كبس بیت فاطمه(س)” یعنی: «عوامل خلیفه وقت به زور وارد خانه فاطمه(س) شدند».
ثانیاً) «جوینی» استاد «ذهبی»، در کتاب “فرائد السمطین” آورده است که پیامبر(ص) فرموداند: بعد از من می‎بینم که دخترم “مغمومة مغصوبة مقتولة” خواهد شد.
ثالثاً) «مرحوم كليني» از امام صادق(ع) روایت کرده است که فرمود: مادرمان فاطمه زهرا(س) شهيده است.
رابعاً) «شهرستاني» در جلد اول کتاب “الملل والنحل” ص 67 از «نظّام» نقل مي كند كه خلیفه دوم با لگد به شكم حضرت زهرا(س) زد و جنین او را سقط کرد.
خامساً) موضوع بالا را «ابن حجر» در “میزان الاعتدال” و “لسان الميزان” نیز نوشته است.

در متون تاريخى آمده است كه ابوبكر و عمر قامت بلند داشتند. اما على(ع) مستوى الخلقه بود. روزى هرسه نفر از راهى مى گذشتند. در هنگام راه رفتن, حضرت على(ع) در وسط و آن دو, در دو طرف حضرت قرار داشتند. عمر كه متوجه كوتاه بودن قامت حضرت شده بود, گفت:
ـ يااباالحسن! انت فى بيننا كنون لنا; تو در بين ما مثل نون ((لنا)) هستى

حضرت على(ع) فرمود:
ـ انا ان لم اكن فكنتم ((لا))؛ بله؛ من اگر نبودم،شما ((لا)) مى شديد.(1)

منبع: 1- مناظرات علمى ص ;263 به نقل از منتخب التواريخ, ص751

نوروز بهانه‌ای برای تازه شدن روح و روان بشری

فرهنگ نوروز، فرهنگ تازه شدن است. بهانه قرار دادن تازگی در طبیعت برای تازه شدن روح و روان بشری است. فرهنگ نوروز، فرهنگ کنار گذاشتن فرسودگی‌ها و کهنگی‌هاست. نه فقط لحاف و تشک کهنه، بلکه کینه‌های کهنه شده، جهالت‌های کهنه شده، عادات و رسوم غلط کهنه شده، غم‌ها و اندوه‌های گذشته و کهنه شده است؛ نه فرهنگ رقص و آواز و بی‌خودی از خود، به اسم شادی و نشاط در نوروز.
لذا مردم ایران از دیرباز که سال نو را عید نوروز قرار دادند، با فرارسیدن آن ظاهر و باطن را نو می‌کردند، به دیدار یکدیگر می‌رفتند، قهر‌ها را آشتی می‌دادند، ارتباطشان را با طبیعت سالم‌تر می‌کردند، از یک دیگر پذیرایی می‌کردند.

بیاییم از فرصت فاطمیه بهره گیریم

بیاییم از فرصت فاطمیه برای تازه شدن روح و روان خویش بهره گیریم. عزاداری برای اهل بیت‌علیهم السلام، از جمله حضرت زهراسلام الله علیها هم آثار فردی دارد و هم آثار اجتماعی، یعنی از آنجا که در فرهنگ شیعى، عزادارى باید از سر معرفت و شناخت باشد؛ همدردى با آن عزیزان، در واقع یادآورى فضایل، مناقب و آرمان‏هاى آنان است و بدین شکل، آدمى را به سمت الگوگیرى و الگوپذیرى از آنان سوق می دهد.
فردى که با معرفت در مجالس عزادارى، شرکت می کند، شعور و شور و شناخت و عاطفه را درهم می آمیزد و در پرتو آن، انگیزه‏اى قوى در او پدیدار می‌گردد و هنگام خروج از مراسم عزادارى مانند محبى میشود که فعّال و شتابان به دنبال پیاده کردن اوصاف محبوب در وجود خویشتن است.
همچنین عزاداری موجب تحول جامعه می‌شود. هنگامى که مجلس عزادارى، موجب انسان‏ سازى گشت؛ تغییر درونى انسان به عرصه جامعه نیز کشیده می شود و آدمى می کوشد تا آرمان‏ هاى اهل‏بیت‌علیهم‌السلام را در جامعه حکم‏فرما کند.
به همین دلیل می توان گفت: یکى از حکمت‏ هاى عزادارى، ساختن جامعه براساس الگوى ارائه شده از سوى اسلام است.

وای بر هتاکان حرمت فاطمی
اشرف کاینات حضرت محمّد (صلّی الله علیه و آله) در آخرین لحظه‌های خود خطاب به مولای متقیان فرمود: «واعْلمْ یا علی انی راض عمنْ رضیتْ عنْه ابْنتی فاطمه و کذلک ربی و ملایکته. یا علی ویْل لمنْ ظلم‌ها و ویْل لمنْ ابْتز‌ها حق‌ها و ویْل لمنْ هتک حرْمت‌ها و ویْل لمنْ احْرق باب‌ها»؛ یا علی! بدان که من خشنود هستم، از هر کسی که دخترم فاطمه از او خشنود باشد، پروردگار من و فرشتگانش نیز از آن شخص خشنود می‌باشند. یا علی! وای بر کسی که به او ستم کند، وای بر کسی که حق او را پایمال کند، وای بر کسی که حرمت او را هتک کند و وای بر کسی که در خانه‌اش را آتش بزند. (بحارالانوار، ج 22، ص 485)
بیاییم با هم عیدمان را سیاه پوش کنیم، سوگ مادر را بر هر چیز دیگری ترجیح بدهیم، بیاییم شیعه مولا بمانیم و برایش سنگ تمام بگذاریم. اگر چه حضرت علی (علیه السلام) در تاریکی شب و غربت مدینه برای تشییع حضرت زهرا (سلام الله علی‌ها) تنها بود، بیاییم در این سال نو حضرت علی (علیه السلام) را تنها نگذاریم.
به جای نشستن روبروی تلویزیون و شکستن تخمه یک «یاعلی» بگوییم و برخیزیم. یکی باید زیر شانه‌های حضرت علی (علیه السلام) را بگیرد. یکی باید اشک از چشمان بچه‌ها پاک کند. یکی باید بیاید در سوخته را تعمیر کند…
بیایید به همتی عظیم سال جدید را به سال ظهور مولایمان «صاحب الزمان عجل الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف» گره بزنیم تا با انتقام از قاتلانش به جشن ظهور بنشینیم.
برای ما هنوز عید نرسیده. عید اصلی در راه است…

اللهم عجل لولیک الفرج

منبع: به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو»

 هفت سین قرآنی:
سلام علیکم بماصبرتم(رعد/24)
 سلام قولاً من رب رحیم(یس/۵۸)
 سلام علی ابراهیم(صافات/۱۰۹)
 سلام علی موسی(صافات/۱۲۰
 سلام علی ال یاسین(صافات/130)
 سلام علی المرسلین(صافات/۱۸۱
سلام هی حتی مطلع الفجر(قدر/۵)

هفت سین عاشورا:
سیدالشهداء(ع)
2سیدالساجدین (ع)
ساقی لب تشنه
سالار نیزه نشین
سیراب از آب کوثر
سر هفتادو دو عاشق
سوختن خیمه ها

هفت سین آل طاها:

صفحات: 1· 2

فاطمه کبری سلام الله علیها شرط عزت اولاد آل علی است؛ کسی که همه موجودیت خود را به پای اقامه ولایت حق و امیرالمومنین گذاشت و مهمترین دستاوردش ولایتمداری بود، از طرفی سال نو جریان فعل و انفعال طبیعی طبیعت است؛ زمان و عمر در طی سال می گذرد و هر کدام از ما متناسب با سن خود این فعل و انفعال طبیعی را دیده ایم و اگر زنده باشیم بقیه آن را هم خواهیم دید؛ این دو مفهوم و محتوا با هم فرق می کنند.
فاطمه زهرا (س) کلید آفرینش بوده، اما وقوع سال جدید فعل و انفعال عبرت آموز طبیعت است؛ نوروز را که آیه ای از آیات الهی است باید به فال نیک گرفت و حقایق آن را درک کرد؛ زنده بودن و مرگ را از آن استخراج کرد و عبرت گرفت و به سمت زندگی پاک رفت. رفتن به سمت زندگی پاک بر مبنا و مدار حضرت صدیقه طاهره است، اگر او نباشد و مفاهیم قرآن و فرمایشات پیامبر اکرم و اهل بیت نباشد، این فعل و انفعال طبیعی حتی برای همه حیوانات و جمادات عالم نیز نخواهد بود.
 
وظایف شیعیان احیای امر ائمه است که با تعظیم شعائر اسلامی، عمل کردن به راه و رسم پیغمبر و تمسک و تبعیت و تأسی از حضرت صدیقه طاهره محقق می شود؛ با این امور می توان به طرف زندگی پاک رفت.
 اولین مسئولیت و وظیفه شیعه واقعی تحصیل معرفت و افزودن آگاهی و بصیرت به حقایق ائمه و اهل بیت است. شیعه واقعی وقتی که شناخت را با عمق جان می‌پذیرد با سویدای دل و همه وجود و تمام جوارح به آنها عمل می‌کند و راه و رسم آنها را در زندگی خودش جریان می‌دهد؛ شیعه واقعی این چنین است.

این که امام رضا (ع) فرمودند به حزن اهل بیت محزون باشید و به شادیشان شاد، این گونه مصداق می یابد که محزون شدن به حزن اهل بیت و شاد بودن در شادی آنها تظاهر به همراهی با اهل بیت است؛ به این معنی که حزن و سرور ما با حزن و سرور اهل بیت رنگ بگیرد، اما محتوای آن عمل کردن به فرمایشات ایشان و پذیرفتن ولایت اهل بیت است.

منبع: گزیده ای از سخنان دکتر حشمت‌الله قنبری، استاد دانشگاه و پژوهشگر تاریخ اسلام

نهضت امام صادق علیه السلام یک نهضت فرهنگی بود. دشمن شناسی بیرونی ،آمریکا، اسراییل و جریان های پیرامونی نبود.دشمن شناسی ایشان توجه دادن ما انسان ها به این بود که دشمن در درون خود ماست.

جامعه صادقی چنین جامعه ای است. جامعه شمشیر کشیدن و پذیرفتن نیروهاو قوای تحت امر ابو مسلم و جنگ راه انداختن نبود.جامعه جعفری یک جامعه ای بودکه باید انسان ها را علیه دشمن درون خودشان علیه نفسشان به شمشیر می کشیدند.

دفاع از اسلام مواجهه فرهنگی بود. آن چه که امروزه به ما رسیده است از حاصل زحمات امام ششم علیه السلام است.

تو چون بینی که او تاریک و چاه است                اگر خاموش بنشینی گناه است

     گزیده ای از سخنان دکتر حسن عباسی

 موضوع پایان نامه:

نقش اجتماعی روحانیت در ساخت فرهنگ جامعه

پژوهشگر:ف.مومنی

مقطع: کارشناسی

برای دریافت چکیده  پایان نامه اینجا را کلیک کنید.

امام سجاد(ع) در سومین درخواست خویش در فراز یازدهم از دعای مکارم الاخلاق خطاب به خداوند متعال می‌فرمایند «وَلاتَبْتَلِیَنّی بِالْکَسَلِ عَنْ عِبادَتِکَ»؛‌ از آن جهت که تنبلی و کسالت از پدیده‌های شوم بشر بوده و مانع پیشرفت انسان می‌شود، حضرت زین العابدین(ع) از خداوند متعال می‌خواهند تا ایشان را مبتلا به سستی و تنبلی در عبادت نکند.

تنبلی بدان معناست که انسان با وجود توان انجام فعلی که وسائل آن نیز فراهم بوده و مانعی هم در راه نیست، اما تلاش و کوششی نکرده و از انجام آن سر باز زند؛ جوان دانشجویی که وسائل و شرایط تحصیل برایش فراهم باشد ودرس نخواند تنبل و به تعبیر عرب کسل است.

یکی از علل تنبلی به ویژه تنبلی در تحصیل، نبودن انگیزه کافی است؛ و علت بی انگیزه بودن، عدم آگاهی به پیشرفت و نتایج مطلوب آن است.دومین علت تنبلی یأس و نومیدی سبب تنبلی در کار می‌شود؛ انسان تنبل از رسیدن به هدفی زود ناامید شده و تلاش برای کسب علم را رها می‌کند در صورتی که برای رسیدن به موفقیت باید با جبران اشتباه به تلاش خود ادامه دهد.سومین عامل تنبلی بی توجه بودن به از دست دادن فرصت‌هاست، فرد تنبل نمی‌داند که فرصت همیشه در دسترس نبوده و از دست می‌رود؛‌ وی می‌پندارد همیشه فرصت برای رسیدن به هدف وجود دارد و همین امر سبب تنبلی در او می‌شود.تنبلی در فرد و جامعه آفت بزرگی است،هر زمان انگیزه، امید و توجه به استفاده از فرصت باهم جمع شوند، سستی و تنبلی از میان خواهد رفت.

کشورهایی مانند آلمان و ژاپن که در جنگ جهانی دوم ویران شدند، مردمانی سخت کوش داشتند که توانستند از آن کشور ویران شده، کشوری بهتر از سابق بسازند؛ برخی از آلمانی‌ها از این‌که دشمن کارخانه‌هایشان را نابود کرد، سپاسگذاری کردند چراکه سبب ترقی و پیشرفت ایشان شد.

فرد و جمع، هر دو باید تنبلی و کسالت را بیرون انداخته و سخت کوش باشند چراکه اگر جامعه‌ای سخت کوش باشد، همواره می‌تواند در برابر حوادث تاریخ  بایستد.امام سجاد(ع) از خداوند می‌خواهد تا مبتلا به تنبلی در عبادت نشود،بعضی افراد نسبت به نماز تنبل‌اند؛ آنان آگاه نیستند که اگر نماز را در اول وقت و با حضور قلب بخوانند، چه روحیه و توانی یافته و با نورانیت و صفایی دو چندان، انسانی مصمم در انجام کارها خواهند شد، همچنان که بزرگان دین قبل از انجام کارهای مهم، نخست نماز می‌خواندند تا در آن امر موفق شوند.در روایتی آمده که حضرت امیر مؤمنان علی(ع) می‌فرمایند: «ان الاشیاء لما ازدوجت، ازدوج الکسل و العجز فنتجا بینهما الفقر ؛ در روز نخست که اشیاء با هم ازدواج کردند، تنبلی و ناتوانی با یکدیگر ازدواج کرده و فرزندی که از آنان به‌دست آمد، فقر و تنگدستی بود؛ کسانی هستند که نه منابع زیرزمینی دارند و نه از نزولات آسمانی زیاد استفاده می‌کنند اما از زندگی آبرومندی برخوردارند.در روایتی دیگر امام صادق(ع) می‌فرمایند: «لا تستعن بکسلان و تستشر عاجزا ؛ هرگز از افراد تنبل برای خود معاون انتخاب نکن و از مشورت با افراد ضعیف و تنبل  نیز بپرهیز»، مشورت امر مهمی است اما باید با افراد سخت کوش و قوی الاراده مشورت کرد. باید مراقب تنبلی که پدیده شوم زندگی و مایه عقب ماندگی است، باشیم، حضرت امیر مؤمنان علی(ع) در روایتی می‌فرمایند: «آفه النجح الکسل؛ آفت پیروزی تنبلی است»، آدم‌های تنبل در زندگی فردی و مسائل اقتصادی، اجتماعی و عبادی به جایی نرسیده و پیروز نخواهند شد.

منبع: برداشت شده از سخنان آیت الله مکارم شیرازی

“هوالواقف علی السرائر والضمائر”

صبر کن سنگ که سجیل شود می فهمید / آسمان غرق ابابیل شود می فهمید

سپاه ابرهه از قلب آمریکا لشگرکشی می کند به قلب مقدسات مسلمانان جهان …

این بار “اصحاب الفیلم” اند که سوار بر سناریوهای شیطانی می تازند … و نمی بینند ابابیلی را که خدا بر دل هایشان نازل کرده است …

و مولای مظلومی آن سو تر در توصیفشان نوا سر داده است نهایت قهر پروردگار جهانیان را :

ختم الله علی قلوبهم و علی سمعهم و علی ابصارهم غشاوه و لهم عذاب الیما

هتک حرمت به قله رفیع اسلام چیزی نیست که با این پست ها تسکین یابد …

عده ای فکر می‌کنند باید از ابزار های دشمن در جهت حمله و جنگ نرم نسبت به خودشان استفاده کرد.
حرف درستی است.. اما یک اصل مهم وجود دارد:
جنگ نرم یعنی از ابزار دشمن در جهت مقابله با خودش استفاده کنی.
اما اصل مهم اینجاست که این استفاده منفعتی برای دشمن نداشته باشد و یا حداقل ضررش از منفعتش برای ما بیشتر نباشد.
اگر قصد جنگ نرم است، اگر قصد مبارزه است، چرا با نرم افزارهای صهیونیستی؟
بهتر نیست از جایگزین های دیگر استفاده کنیم؟
چرا به جای گوگل، از جستجوگر سلام استفاده نکنیم؟چرا به جای وایبر و واتس آپ، از نرم افزارهای پیام رسان قاصدک و تلگرام استفاده نکنیم؟

همین الان، همین لحظه نیت کنیم، اسلحه‌های دشمن را بشکنیم، وایبر و واتس آپ و… را حذف کنیم.