30
تیر

از مقامات بانوی کرامت


آنچه در اين پست مى ‏آيد برگزيده ‏اى از سخنرانى‏هاى حريم‌ حضرت‌ معصومه‌ اسـت. در اين بخش نـكاتى از منبر حضرت حجة‏الاسلام و المسلمين فاطمى ‏نيا كه در تاريخ‏72/2/3‌ در مورد حضرت فاطمه معصومه ايراد شده تقديم مى‏شود.

حشر بـا اهل‏بيت(عليهم‏السلام‌)

نكته‏ اى را از زيارت دعاى‌ ابوحمزه‌ ثمالى استفاده مى‏ كنم. حضرت به ما ياد مى‏ دهد كه بـگوييم «سيدى اخرج حب الدنـيا مـن قلبى‏» خداى من، محبت دنيا را از قلبم بيرون بينداز. سپس بگوييم «واجمع بينى وبين المصطفى‌ وخيرة من عترته‏» بين ما و برگزيده و انتخاب‏ شده از عترت او جمع‏ كن.درحقيقت اين دو لازم و ملزوم هم هستند. تنها اگر حب دنـيا از دل بيرون ‏رود اهل ‏بيت نزول اجلال مى‏ كنند. جمع بين‌ دنيا‌ و آخرت ممكن نيست. صارت مشرقة وسرت مغربا شتان بين المشرق والمغرب

بنابراين تنها راه درك اهل‏ بيت(ع)، ترك امورى است كه تعلق به دنيا و امور آن را درپى دارند حـشر بـا‌ اهل‏بيت‌(ع) نيز به دو معنى است. معناى اخروى كه با اهل ‏بيت محشور خواهيم ‏شد و دنيوى كه خود مراتبى دارد. ممكن است ما ظاهر اهل‏بيت(ع) را درك ‏نكنيم ولى آنها درحقيقت ‏به ما اشراف‌ دارند‌. توجه اهل‏بيت(ع) به ما هـمانند تـابش خورشيد است كه به همه‏ جا و همه‏ كس مى‏ تابد اما اگر اشعه ‏هاى آن را با ذره ‏بين در يك‏ جا متمركز كنيم آن قسمت را مى‏ سوزاند. اهل‏بيت‌(ع) برخى‌ را‌ مى‏ سوزانند و فانى در خويش مى‏ كنند‌ اما‌ در‌ عين ‏حال عنايت كلى به همه ما دارنـد. تـنها با پاكيزگى روح مى ‏توان حضورشان را درك ‏كرد.

گفتم به كام وصلت‏ خواهم‏ رسيد روزى       گفتا‌ كه‌ نيك‌ بنگر شايد رسيده‏ باشى

مقام حضرت معصومه(س)

1- محدثه:

حضرت‌ فاطمه‌ معصومه(س) غير از امام‏زاده ‏بودن از بزرگان محدثين به شمار مى‏ آيد. يكى از علماى بـزرگ اهـل‏ سنت (مـحمدبن محمد جزرى) كه‌ شافعى ‏مذهب‌ و مـتوفاى‌ 832-830 بـوده كتـابى به نام «اسمل‏ال مناقب‏» در تلخيص «اسئل‏ال مطالب‏‌» دارد. حديثى را نقل ‏كرده كه در سند به حضرت معصومه(س) ختم مى‏ شود. اسناد زيادى وجوددارد كه در سلسله‌ روايات‌ به‌ وى ختم مى‏ شوند كه مـن تـعدادى از آنـها را به دست‌ آورده ‏ام‌.

2- شفاعت:

ما شفيع زياد داريم، رسول اكرم (اكرم الشفعاء) اسـت، امام حسين (سفينة‏النجاة) است در مورد حضرت‌ معصومه‌ شيخ‏ صدوق‌ به سند خود در عيون اخبارالرضا از معصوم چنين نقل‏ مى‏ كند: فاطمه معصومه ‏اى‌ كه در‌ قـم مـدفون است‏ خدا به او شفاعتى داده كه همه شيعيان را مى ‏تواند شفاعت‏ كند.

شفاعت ‏حضرت‌ معصومه‌(س) نـسبت‏ به‌ ما همچون مجاورت نور با ماست تنها زنگار دل است كه موجب مى ‏شود مجاورت‌ آن‌ را درك‏ نكنيم و از آن محروم بمانيم.

3- كرامت‏ حضرت مـعصومه(س):

يكى از بـزرگان نـقل مى‏ كرد‌ در‌ بغداد‌ مردى مسيحى به مرضى سخت دچارشد كه هرروز نحيف‏تر مـى‏ شد هـمه انتظار مرگش را‌ مى‏ كشيدند‌ خود گفته ‏بود: از زندگى مايوس شدم. سر بر بالين نهاده خوابيدم بانويى را‌ ديدم‌ كه از مـن خواسـت ‏به حرم حضرت موسى ‏بن جعفر (امام رضا) بروم گفتم تو كيستى؟ پاسخ ‏داد: من مـعصومه‌ خـواهر‌ رضـا(ع) هستم. چون از خواب بيدارشدم خدمت يكى از علماى بزرگ رفتم او‌ از‌ من‌ خواست‏ شهادتين گفته به زيارت مشرف ‏شوم مـن نـيز چـنان كردم. با دلى شكسته رازدل گفتم حالتى‌ به‌ من‌ دست‏ داد كه گويا احساس كردم سنگينى كوهى از دوشم برداشته‏ شد و بـه اين ترتيب‌ مرضم ازبين رفت.

منبع:  ماهنامه كوثر; شماره 1

 


free b2evolution skin
آراي كاربران براي اين مطلب
5 ستاره:
 
(3)
4 ستاره:
 
(0)
3 ستاره:
 
(0)
2 ستاره:
 
(0)
1 ستاره:
 
(0)
3 رأی
ميانگين آراي اين مطلب:
5.0 stars
(5.0)
نظر از: رحیمی [عضو] 
5 stars

در آرزوی زیارتت بانو
همیشه بی قرارم من
التماس من به دستانت
کرم ای زاده حیدر

یا علی علیه السلام - التماس دعا

1395/05/08 @ 23:26
نظر از: رحیمی [عضو] 

با سلام
عاصی و محتاجِ ترّحم شدم
راهیِ بیت‌الكرمِ قم شدم

رد شدم از وحشتِ دشتِ کویر
رد شدم از تشنگیِ گرمسیر

کیست که این‌گونه جلا می‌دهد
بوی غریبیِ رضا می‌دهد

پاره‌ای از بارگهِ شاه طوس!
فاطمه ای خواهر «شمس‌الشّموس»!

عمّه‌ی مظلومه‌ی «صاحب زمان»!
روشنیِ نیمه‌شبِ جمکران!

از سفر سختِ کویر آمدم
شاعر و رنجور و فقیر آمدم

اذنِ زیارت بده بانو! به من
رو به تو کردم، بنما رو به من

اذنِ نمازم بده، بانویِ آب!
روضه‌ی معصومیت آفتاب!

«شیعه» به نام تو مباهات کرد
«نور» در این خانه مناجات کرد

بس که در این خانه خدا منجلی است
هر کسی آمد به لبش «یا علی» است

بُقعه‌ای از کوی بنی‌هاشم است
مدرسه‌ی عالمه و عالِم است

دل تپش از بزم محبت گرفت
در ملکوتش سرِ خلوت گرفت

لحظه‌ای آرام به کنجی نشست
حضرت معصومه! دل من شکست

اشک! خدا را، تو به من بد نکن
حضرت معصومه! مرا رد نکن

اشک! به راهِ سخنم سد شدی
خوب من این باره چرا بد شدی؟

اشک! خدا را، تو بگو: این منم
شمع همین خانه‌ام و روشنم

من نگرانم که مرا رد کنند
خواستنی‌هام به من بد کنند

عمّه‌ی مظلومه‌ی صاحب زمان!
روشنیِ نیمه‌شبِ جمکران!

نام تو یادآور زینب شده
موجبِ آوارگیِ شب شده

هم‌سخنِ خلوتِ تنهای من!
دخترِ خورشید و مسیحای من!

مریم قدّیسه‌یِِ آلِ علی!
سیّده‌یِ نسلِ زلالِ علی!

کوثری از سلسله‌ی حیدری
پاره‌ای از عصمتِ پیغمبری

شیفتگانت به طواف آمدند
در «حرم ستر عفاف» آمدند

جرعه‌ای از آب حیاتم بده
حضرت معصومه نجاتم بده

یا علی علیه السلام

1395/05/02 @ 18:29
نظر از: نورالهدی [عضو] 
5 stars

سلام خواهرجان
التماس دعا

1395/05/02 @ 07:23
نظر از: سیده فوزیه موسوی [عضو] 

با سلام خدا قوت
التماس دعا
…………………………
پاسخ:
سلام علیکم
ممنون

1395/05/01 @ 13:03
نظر از: مرکز تخصصی تفسیر شاهین شهر [عضو] 
5 stars

گفتم به كام وصلت‏ خواهم‏ رسيد روزى
…………………….
پاسخ:
ان شا الله
ممنون از حضورتان

1395/05/01 @ 12:45
نظر از: پشتیبانی کوثر بلاگ [عضو] 

با سلام و احترام
ضمن تشکر مطلب شما در منتخب ها درج گردید.
موفق باشید.

1395/05/01 @ 08:41


فرم در حال بارگذاری ...