انقلاب در آیینه نسل چهارم

پیوند: http://nojavan.khamenei.ir

درست است که می‌گویند «تن آدمی شریفست به جان آدمیت» اما برخی مواقع برخی آدم‌ها مهم‌‌تر و گرامی‌تر هم می‌شوند. آدم‌ها مهم می‌شوند چون چشم‌هایی به آن‌ها دوخته می‌شود نه بخاطر بعد که آن لحظه تمام شد؛ تو می‌مانی و خاطرات آن مواقع و قضاوتی که به‌جا می‌ماند.مهم می‌شوی؛ از تو چشم بر نمی‌دارند؛ چون آرزویشان هستی. معنی حیات ابدی می‌دهی. راه بی‌مرگی امتداد در فرزندان است. شاید از همین‌رو است که قرآن به دشمن و جسارت‌کننده به پیامبر(ص) می‌فرماید “هو الابتر". یعنی بدون نسل و امتداد.

در یک سپاه، تا زمانی که پرچم برافراشته باشد سپاه زنده است. به همین دلیل است که دشمن تلاش می‌کند تا پرچمدار سپاه را بزند و فرماندهان٬ قوی‌ترین و بهترین رزمندگانشان را در سمت پرچمداری قرار می‌دهند. یک جامعه زنده نیز؛ زنده است چون پرچم ارزش‌ها بین نسل‌هایش دست به دست می‌شود.

نسل‌ها به دلیل تغییر ابزارها و شرایط و تجربیات جدید زندگی، با یکدیگر متفاوتند. این تفاوت خود عامل پیشرفت و سرعت‌گرفتن جامعه است. البته گاهی هم این تفاوت به شکاف نسلی منجر می‌شود. یعنی ارزش‌های نسل قبلی برای نسل بعدی بی‌معنا می‌شود. درست مثل انقلاب فرانسه که نسل بعد از انقلاب‌کنندگان هیچ نسبتی بین خود و ارزش‌های نسل قبلی تعریف نکردند و انقلاب فرانسه بلافاصله در همان نسل اولش پایان یافت.

هر نسلی وقتی به دوره “نو+جوان"ی می‌رسد مهمتر از قبلش می‌شود. چون ماموریت پیدا می‌کند تا پرچم جامعه‌اش را در دست بگیرد. انقلاب اسلامی را نسل اولی‌ها پیروز کردند. آن‌ها نسل موسسند. حکومت اسلامی را آن‌ها بنا کردند. نسل دوم حافظ مرزهای فیزیکی بودند. جنگ تحمیلی با فداکاری و ایثار این نسل به دفاع مقدس تبدیل شد. آن‌ها نگذاشتند پرچم نسل اول حتی یک میلی‌متر جابجا شود.

نسل سوم همان دهه شصتی‌ها هستند. دهه شصتی‌ها که از نسل گذشته‌شان امنیت نظامی را به ارث برده بودند؛ در دوران نو+جوان‌یشان، مصادف با چالش انقلاب اسلامی در محیط‌های نظری و دانشگاهی شد. نماد آن ماجرای کوی دانشگاه سال 78 بود. نتیجه تمام آن چالش‌ها مرزبندی جنبش دانشجویی با آن حوادث بود و روز 24 تیر 78. نسل سوم تجربه حفاظت از محتوای انقلاب را دارد. در این دوره است که به همت سه نسل، ادبیات انقلاب اسلامی به عنوان ادبیات مطلوب جامعه فراگیر می‌شود. استقبال‌ نسل سوم از اعتکاف‌ها، هیئات، راهیان نور و تشییع پیکر شهدا در شهرها(که این دو تای آخر میراث نسل دوم است) نمادها و نشانه‌های اتصال نسل سوم به نسل دوم انقلاب بود. پرچم به دست پرچمدارش رسیده بود. همین تجربه 78 بود که به میان‌داری همین نسل کشور از پرتگاه فتنه 88 به سلامت عبور کرد.

هفتادی‌ها تجربه متفاوت دیگری هم دارند. امروز دهه هفتادی‌هایی در سراسر دنیا هستند که در خاک آرمیده‌اند و محل عروجشان دمشق است و سامرا. آن‌ها را “شهدای مدافع حرم” می‌نامیم. این شهدا فقط از جوانان ملت ایران نیستند بلکه جوانانی از لبنان و عراق و افغان و … هستند که دوش به دوش یکدیگر خارج از مرزهای جغرافیایی از ارزش‌هایمان دفاع می‌کردند.

تجربه سوم هفتادی‌ها این است که آن‌ها می‌بینند شهدای امروز انقلاب اسلامی شهدای نخبه ی علمی هستند. شهید احمدی روشن، شهید شهریاری و …

تجربه‌های هفتادی‌ها و ابزارهای دستشان باعث شده است این نسل ویژگی‌های متمایزی پیدا کند:

1. یکی از جنگ‌های مهم امروز این نسل، جنگ علم است.کشورها تلاش می‌کنند تا مرزهای علمی را در اختیار خود بگیرند. هر کشوری در این حوزه قوی‌تر، پیشرفته‌تر و بهتر. نسل چهارم نسل دانش‌بنیان است.

2. هفتادی‌ها یکی از ابزارهای دستشان ابزارهای اینترنتی است. حالا با هر وسیله‌ای. چه تلفن همراه، چه رایانه خانگی و لب‌تاپ. این نسل، نسل دیجیتال است.

3. محیط فعالیتشان دیگر مرز جغرافیایی ندارد. همانطور که در میدان نظامی، شهدای امروز ما به محیط جغرافیایی محدود نیستند؛ در محیط فرهنگی هم توانایی ارتباط‌گیری سریع و راحت را با هم‌نسلان خارج از مرز جغرافیایی دارد. اینترنت این مرز را شکسته است.

سرعت تحولات جهانی بسیار بالا رفته است. مرزهای جغرافیایی از بین رفته است. میدان‌های وسیعی در اختیار این نسل قرار گرفته است. دنیا از جنبش‌های جویای حقیقت پر شده است. بحران‌های هویتی، اقتصادی، اجتماعی از میسوری و فرگوسن و وال‌استریت در امریکا گرفته تا مصر و یمن و شرق جهان پر شده است و مردم به دنبال راه حل‌های اساسی برای عبور از بحران‌هایشان هستند. نسل چهارم، با حوادث سرنوشت‌سازی روبه‌رو خواهد شد.

نسل چهارم انقلاب اگر به محتوا مجهز باشد، اگر حواسش باشد می‌تواند راه‌حل انقلاب اسلامی را با ابزاری که دارد به دنیا منتقل کند. به همین دلیل باید همانطور که ابزارش بین‌المللی است؛ نگاهش و تحلیلش هم بین‌المللی باشد.

هفتادی‌ها امروز پرچم در دستشان است و آن‌ها همانند نسل سومی‌ها، ملقب هستند به افسران جنگ نرم. «افسر جوان جنگ نرم، تو صحنه است؛ هم به دستور عمل میکند، هم صحنه را درست میبینید؛ با جسم خود و جان خود صحنه را می‌آزماید.»* چشم‌ها به او برای انجام ماموریتش دوخته شده است که “مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست.”

*بیانات رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اساتید دانشگاه مرداد 1388

کمیل خجسته